Yeni sepet, yeni sticker, yeni mim (!)

Yine bir sepet yaptım. Geçen sefer söylemiştim ya çok sevdim ben bu işi devam ederim diye. Dedim ki bir sürü yapayım elimin altında olsun, kiminin içine cici sabunlar, kiminin içine kuru çiçekler, kiminin içine banyo setleri (şampuan, kese, losyon, havlu, ıvır zıvır) kiminin içine meyveler doldurup hediye ederim :)

İşte bu düşünce ile bir tane de dün yaptım ve bu kez kenarlarını farklı bitirdim. Ben daha çok sevdim, daha sade oldu.

Yalnız sanırım dikine birleştirilen parçalar biraz daha kalın olmuş çünkü 24 değil 23 tane dikebildim ve hal böyle olunca bir kahve bant işi bozdu ve alttan üstten örerken finalde üstten üstten oldu ve üstte kalan o fazla kahve parçaya da pullar dikip süsledim ki göze batmasın. İşte sonuç :

Tabi ki farklı renkler de çalışacağım elimdeki keçelerden ama yeşil-turuncu iki tane oldu şimdilik. 

Sticker da seviyorum ya biliyorsunuz. Daha önce kelebekleri paylaşmıştım sizinle, yeni stickerımı da göstereyim dedim. 

Benim mutfağım açık, yani salonla beraber. Bu düzeni seviyorum, çalışırken salondan, sohbetten kopmamış oluyorsun, daha samimi geliyor bana. Sadece derli toplu tutmak gerekiyor sürekli ki bu da beni zorlamıyor zaten hepi topu iki kişiyiz ne kadar dağılabilir ki :)

Bunu neden anlattım çünkü stickerin yerini nasıl tarif edeceğimi bilemedim :) Büyük olan salonda ama mutfak kısmında; fırınım sokaktaymış gibi :)

Aşağıdaki ise boyu 50 cm ve koridorda; eve giren kişi önce onu görüyor hafif sola bakınca. Birbirinin bütünleri gibi oldu farkında olmadan o yüzden daha da çok sevdim. Duvarları boyamak gerektiğinde hepsini yeniden bulmak ve yapıştırmak gerekecek diye de düşündüm şu an. Seviyorum yani sözün özü duvarları doldurmayı, genç kızken de odamın duvarları poster içindeydi zaten :)

Gelelim şu 'mim' olayına. Aslı' cım beni mimlemiş bu kez. Ben ona acıdım, mimlemedim o bana acıMAmış :)) Öyle tatlı ki yalnız, hem mimlemiş hem de 'yapmazsan anlarım biliyorsun beni'  demiş. Canım benim. Ben görev kadını olduğum için bana söyle ve unut. Yani ne olursa olsun görev yerine getirilir, elden gelen yapılır ama bir de karar aldım ki belki haddim olmayarak ama özgürlüğümü kullanarak, Fiamma' cım ve Banu abla gibi ben de artık mim kabul etmeyeceğim. Zor iş zor. Dedikodumu yaparım Banu abla gibi, kimden etkilendiysem hangi çalışmadan, onu da yazarım ama mim olup görev haline gelince zorlanıyor insan, affınıza sığınarak mimlere nokta koyuyorum Aslı' cığım ile. Bizler daha çok el sanatları çalışmalarını paylaşıyoruz ya işin içine mim girince konu değişiyor.

Şimdi Aslı demiş ki hayattaki lüksleriniz nedir ? Düşündüm düşündüm.... Ne lüksüm var ki şu hayatta dedim. Mesele lüksü nasıl algıladığın aslında değil mi? Sizce nedir lüks? "Giyimde, eşyada, harcamada aşırı gitme, gösteriş, şatafat." diye tanımlamış TDK. Bu tanımdan yola çıkarsak hiç bir lüksüm yok. Alyans ve saat dışında takı bile kullanamam mesela. 


Ama çağımızda bu kavram da değişti bence. O nedenle benim de kendimce lükslerim var. Mesela : 

1. Çok şükür sağlıklıyım. 
2. Şu anda çalışmıyorum, para kazanmıyorum, kendime, evime, eşime vakit ayırabiliyorum. Sevdiklerimle vakit geçirebiliyorum. 
3. İstersem günlerce evden çıkmayabilirim.
4. İstemezsem yemek bile pişirmeyebilirim.
5. Çok sevdiğim bir kardeşim, çok sevdiğim bir eşim ve gerçek dostlarım var. Aramızda kilometrelerce yol olsa da var.  
6. Kendimin farkındayım, yapabileceklerimi, yapMAyacaklarımı biliyorum. 
7. Kendimi ifade edebiliyorum. 
8. Okuyacak bir sürü kitabım, izleyecek bir sürü filmim var. 
9. Yaşadıklarımdan öğrendiğim çok şey var, ...

Sözün özü, sahip olduklarımız en büyük lükslerimiz değil mi zaten. Farkında olmak :)