Alanay' dan aldım bakalım nerelere vericem?

Şimdi bildiğiniz gibi ben bu blog işlerinde yeni sayılırım mimmiş, ödülmüş, dürtmekmiş pek anlamıyorum ama sevgili Alanay, nam-ı değer komşum beni mimlemiş cuma günü. Onu da ecnebi bir abla mimlemiş taaa Brezilya' lardan. O da sağolsun bizlere dağıtmış mimi. Bizim de yapmamız gereken dağıtmakmış, bir nevi saadet zinciri ki zor iş. Kimi istemez, kimi neden ben yokum der, kimine zor gelir, kiminin eli ayağına dolaşır benim gibi dev bir sorumluluk olarak hisseder ne edeceğini bilemez :)

Kimseyi zora sokmak da üzmek de istemem ama görevi de yerine getirmek lazım o nedenle şimdiden hem bahsi geçenlerin hem de geçmeyenlerin affına  sığınırım.

Kimlerden bahsetmeli diye düşünürken en kolay aklıma gelenler bugün ziyaret ettiklerim oldu ki zaten hepsini hepiniz tanıyorsunuz.



Mesela Nilgün. Sevgili Nilgün bugün kendisine de yazdım hayatımda tanıdığım en renkli kadınlardan biri. Bir rengarenk ojeleri ve ojelerine uygun kıyafetleri, bir meşhur tavşisi, bir de diktiği müthiş çantalar son zamanlarda. Çok sıcak, candan, marifetli. Bana ilk hoşgeldin diyenlerden blogspot camiasından.

Sonra Proje Çantası var. O da benim gibi Antalya' da yaşıyor. Ayrıca mimar, yarı meslektaşım da sayılır. Bakmayın henüz yüzyüze görüşüp tanışamadık ama nedenimiz var: Evlerimiz Antalya' nın farklı uçlarında olduğu gibi memleketin en sıcak günlerinde farkettik birbirimizi ve henüz fırsatımız olamadı o yüzden ama az buçuk sırdaş bile olduk şimdiden :)  Şimal' i, küçük kızı bu yıl okula başladı şimdilerde ödevlerini yapmaktan bilekleri ağrıyor hep tam bir yıldız o, çok şeker maşallah, bir de oğlu var yakışıklı. Nefis fotoğraflar çekiyor ve bu aralar da bir çekilişi var kendi el emeklerinden hazırladığı.

Nilberk var tanımıyor olabileceğiniz ama tanıyınca çok seveceğiniz... Geçenlerde o da benden bahsetmiş blogunda. Ben de buradan onu size tanıtmış olayım hem. Bir süredir takip ediyorum onu; çok tatlı bir oğlu var Berk. Onu anlatıyor daha çok; nasıl matrak bir küçük adam Berk, nasıl akıllı. Bir kaç gün önce doğumgününü kutladılar 3 oldu artık.  Nil de bugünlerde spor-diyet-kavitasyon filan derken baya bir odaklanmış durumda kilo meselesine. Velhasıl ben onları takip etmeyi pek seviyorum, gülümsetiyorlar beni sık sık.

Nihal Hanım' ı tanıyorsunuz zaten. Nihal Erpeden. Bir polimer kil üstadı, yaptıkları benim için inanılmaz. Tam bir sanatçı o. Polimer kilden muhteşem işler çıkarıyor, takılar, panolar... Ayrıca bugünlerde benim yaptığım çalışmalarla ilgili de nerelerde değerlendirilebileceğine dair çok güzel fikirler verdi bana sağolsun. Yaptığı bir duvar süsü vardı ki Temmuz ayında bakmaya doyamadım. Ayrıca boncuklarla da nefis takılar yapıyor. Bir de siz bakın bakalım...

Fiamma' cığımı buralarda tanımayanı dövüyorlar biliyorsunuzdur. :) Yani o da usta blog camiasında. Yaptığı minyatürler, minik kuşlar ve ağaçlardan yaptığı, müthiş güzel renklendirdiği, adeta hayat verdiği takıları ile tam bir usta o. Elinden her iş geliyor. Bir de şair sanki. Şiir gibi her bir sayfası, öyküleri... Onu da bu sayfalardan tanıyorum ama hep tanıyormuşum gibi, çok yakınım gibi. Çok yetenekli, yaratıcı, candan, tatlı kadın :)

Leyya var yakınlarda tanıdığım yine çok yetenekli bir kadın. Accaip çantalar dikiyor, o da çantalara hayat veriyor. Çok yönlü bir kadın, kendini anne, eş, hobisever, naturalist ve bugünlerde öğrenci olarak tanımlıyor. O da sanırım benim gibi etnik desenleri seviyor. Tanımadan sevdiğim bir yetenekli kadın daha sizin anlayacağınız. Geçenlerde Nilgün' le matruşka desenli kumaşlardan almak için buluştular ikisi de pek tatlı anlattılar özendim gerçekten.

Ne desem beğenirsin' i bilmeyen yoktur sanırım. Birbirinden tatlı 8 kadın bir araya gelmişler ki içlerinden biri Aslı, zaten kendime çok yakın hissettiğim ve blogunu ayrıca çok sıkı takip ettiğim Aslı' nın burada mimlenmeme nedeni de zaten çok sık mimlenmesi ve muhtemelen sıkılmış olabileceği hakkındaki önsezim nedeni ile bahsi geçmeden bahsi geçen Aslı' dır :)  Uzun oldu biraz da düşük oldu ama anlatabildim sanırım başa döndürmeyin beni şimdi... İşte bu blogda bu tatlı kadınlar beğendikleri yapılabileceğini düşündükleri herşeyi bizimle paylaşıyorlar. Süper şeyler buluyorlar emek emek, hepsinin ayrıca blogları var ki hepsi de çok yetenekliler ayrıca. Mavicim de orda, ki kendisi de bana ilk kucak açanlardandır, Nalan Hanım orda, Farfin var, Bahar var. Hepsini ayrı ayrı takip ediyorum zaten.

Mavi demişken aslında ondan da bahsetmeden geçmeyeyim. Dokunduğu herşeyi güzelleştiren güzel kadınlardan. Nedense gözlerinin mavi olduğundan şüpheleniyorum :) Bir de yemek tarifleri veriyor ki bazen yalana yalana okuyorum valla. O da sayfamın ilk konuklarındandır ilk cesaret verenlerdendir, hakkını ödeyemem gerçekten.  

İllaki dokuz isim vermem gerekiyormuş komşum öyle dedi ama benim içimden gelen burada yazamadığım blog dostlarımın da isimlerini vererek zaten ziyadesiyle (bugünlerde okuduğum kitap yüzünden sanırım Osmanlıca kelimelere sempatim ziyadesiyle artmış durumda) uzamış yazımı sona erdirmek. Banu abladan bahsedemedim mesela o dedikodu(!) sever ama mim sevmez, zaten onu tanımayanı daha beter dövüyorlar. Figen abladan, Gülsüm abladan ve Nedret Hanımdan da bahsedemedim; Alanay onlardan zaten bahsetmiş, Aslı' cım malum mim delisi oldu zaten kızcağız, sonra Meral Hanım var, Nazan Hanım var, Nalan Hanım, Dilek hanım. Çok var yani....

Bu da benim usulüm olsun, isteyen devam eder, üstüne alınır, istemeyen etmez.

Hepiniz benim arkadaşlarım oldunuz bir kaç ayda, yaşlarımız ne olursa olsun, nerelerde neler yaşarsak yaşayalım, sizlerden öğrendiğim o kadar çok şey var ki hepiniz iyi ki varsınız; sağolun, varolun.

Öpücükler, saygılar, iyi akşamlar, iyi haftasonları.