Counter

1 Ağustos 2012 Çarşamba

Bir Doktor


Ben çocuk doktorunun, çocuklara aşık, mümkünse çocuklu, esprili, samimi, rahat ve güler yüzlü olanını severim diyerek konuya balıklama girerim.

Anne babaların bir kısmı, hele ki taze olanları, gerilmeye müsait, paniğe yatkın, abartmaya hazır, endişelenme ve evham konularında süper hassas olduklarından(en azından ben), doktor kısmının da bütüüün bu arızaları henüz başlangıç aşamasında teşhis edip müdahale etmesi, (bi dakka burda uzman olan benim temalıbakışlarıyla, (saçmalamayın alt tarafı isilik olmuş, abartmayın)duruşuyla, (aç kalsa ağlar zaten ısrar etmeyin, daraltmayın bebeyi gibi)veciz sözleri ile anne babayı rahatlatması fevkalade önemlidir. En azından bence önemlidir. 





Lara için doktor seçerken tüm bu kriterlerden bihaberdim elbet. İyi doktor olsun, çok ilaç vermesin yeter diyordum. İlk doktor kontrolü için (ki Lara 7 günlüktü) doğum yaptığım hastaneye gittik mesela, ama nedeni hakkında hiç bir fikrim yok. Hiç de hatırlamıyorum nasıl karar verdik. Hoş o zamanlara dair o kadar az şey hatırlıyorum ki zaten. Doğumu takiben kızımın kontrolünü yapan doktor bey, burnunu pek basık bulmuş, hafiften gülümseyerek dalga geçmiş (bana öyle geldiğini söyledi eşim ama) ve beni gerçekten endişelendirmişti. Nefes alıp vermesinde bir sorun yoktu Lara' nın ancak burun bildiğiniz basıktı (bunu da sonra kabullendim gerçi) yine de kargaya yavrusu kuzgun görünür özlü sözünden hareketle doktora kızmıştım. "Ne varmış burnunda kızımın; hokka gibi maşallah halt etmiş beyefendi" diye de söylenmiştim arkasından. Lara' nın teyzesi geldiğinde hemen ispiyonladım tabi doktoru ve o da dedi ki gülerek "kimbilir burnunu nereye soktu ufaklık, merak etme düzelir". Dolayısı ile doktora ikinci gidişimizde lafımı soktum, rahata erdim ve doktoru terkettik :) Adamcağız gereksiz hassasiyetimi loğusa sendromuna bağlamış pek de aldırmamıştır diye düşünüyorum ama ben onu sildim bi kere... Zaten eve de gereksiz uzaktı. Böylece 1 aylık kontrolümüz için yeni ufuklara yelken açtık.



1 aylık kontrolümüz öncesi deneyimli arkadaşımızla konuştuk, bir kaç isim öğrendik, öğrendiğimiz isimleri de 'google'ladık ve birinde karar kılıp aldık randevumuzu. Hatta ben fotoğrafları bile dikkate aldım karar verirken. Evimize çok yakın, hatta doğum yapmayı planladığım  hastanenin uzmanlarından biriydi. Güzel bir soru listesi hazırladım, çok heyecanlıydım; sanki bir sınav vereceğim, kızım muayene olacak ama ben test edileceğim, öyle de bir psikoloji... Uzun uzun soracağım, açıklamalar alacağım, ilgi istiyorum yani... Ama bu kez de aradığımızı bulamadık, apar topar hızlı bir muayene, kısa ama net olmayan cevaplar, uzun lafın kısası tutmadı elektriğimiz. Yani tamam onların işi de zor ama zaten herkes doktor olamaz ki değil mi... 



Bir sonraki randevumuzda, aynı hastanenin başka bir uzmanında, aslına bakarsanız hemen yan odasında bence mutlu sona eriştik. Şimdiki doktorumuz tam da girişte tanımladığım gibi, hemi de yıllardır tanıyormuşuz kıvamında.

Şöyle ki:

Lara' nın 2. ay kontrolü idi, girdik içeri, biz daha anlatmaya başlamadan doktorumuz girdi söze uzun uzun anlattı, "şimdi şöyledir böyledir şudur budur hatta sizi de tanıyordur artık annesi" şeklinde.

"Tabi tabi" dedim "hatta babasını da tanıyor",
demesin mi gülerek"yok artık, babayı altı aydan önce tanımaz"
"Hayallerimi yıktınız" dedi babası şakayla karışık, karşılıklı gülüştük;
"kızım beni iki yaşından önce tanımamıştı" diye de abarttı yine gülüştük.  (Hoş sonradan öğrendim ki tanıdığı anne değil imiş bebenin, sadece bakımını yapan kişi imiş, anne ya da kimse işte... Esraaa sen de benim hayallerimi yıktın :)) 

Ben ekstra sorularıma başlıycam, sorularım var daha dedim "daha mı" dedi gülerek hızlı hızlı sordum kısa ve fekat net cevaplar aldım.

Tam çıkıcaz odadan mutluyuz, keyifliyiz, demez mi bana:
"Siz hep böyle gergin misiniz?"
"Yoo dedim ne alakası var"

Sonra düşündüm adam haklı, Baba' ya sordum gergin miydim ben, o da onaylayınca emin oldum, itiraf ettim. Söz konusu Lara olduğunda mükemmellik takıntısı geliyor sanırım bana... Her şey mükemmel olmalı (daha yeniyim ya geçer belki bilmiyoruz). E geriyor doğal olarak bu psikoloji de... 




Sonraki kontrolümüz yine iyi geçti. O kontrolden çıkarken de son anda etti lafını doktorumuz:  "Sen şimdi takarsın kafana, sütüm yetiyor mu yetmiyor mu diye (ki benim aklıma gelmemişti Allah sizi inandırsın) hiç endişelenme aynen devam" 


4. ay kontrolümüzde de işe ne zaman döneceğimi sordu. Dedim ne işi, dönmeyeceğim ki. 3 yaşına gelene dek ben bakacağım inşallah kızıma... Öyle bir gülümsedi ki kendimden şüphe ettim yeminle, "hadi bakalım" dedi ardından. Allah allah dedim ne alakası var ya...




Neyse muayenenin sonuna doğru yine sorularım boldu tabi, son sorum da : 
"Şimdi malum havalar çok sıcak olduğundan biz pek evden çıkamıyoruz Lara' yla, evde sıcaklık ve nemi dengeledik ara sıra açıp havalandırıyoruz ama çocuk sıkıldı tabi, daralıyor, bunalıyor, ağlıyor feci. Ne yapsak ne etsek?" 
"Yok" dedi "olmaz çıkın dışarı siz de daralırsınız. "
"Yok" dedim "ben evde yaşayabilitesi olan bir insanım daralmam da Lara için sakıncalı olmasın. "
"Değişin o zaman" dedi adam iyi mi? 
"Nasıııl???" demişim.. 
"Değişin değişin" dedi, "kafayı yersiniz evde sosyal olun biraz. Ne kadar çok sokak, o kadar mutlu çocuk" diye de ekledi. 


Ama ben hakikaten bu kez dinlemiyorum sözünü. Buradan da itiraf ediyorum işte. Mutlu olması için sağlıklı olmamız lazım, sokakta ben de mutsuzum o da bu ara. Çıkıp isilikli psikopatlar olacağımıza, evde kalıp sosyopat psikopatlar oluruz. Gel eylül gel... 




Diyeceğim o ki herkesin kendini yanında rahat hissedeceği doktor karakteri farklı olabilir yani siz daha ciddi, daha resmi daha formal diyaloglar da tercih edebilirsiniz ama benim gibi bir anneye bizim doktor tam uydu şimdilik. Bakalım bakalım. 




Bu kadar gevezelikten sonra şimdi bu karikatürler ne alaka derseniz hala okumaya çalışan ve hala ee ne olmuş kafasındaki sizleri ödüllendireyim bari dedim Yiğit Özgür ile. Bir şey olduğu yok çünkü. Budur. Çok sıcak hava dimi, bir de burası Antalya yani... 


Sevgiler  :) 

28 yorum:

  1. Allah yardımcınız olsun gercekten de bütün gun evde çocukla basbasa cokkkkkk zor. Hiç degilse akşamları çıkmaya çalışın yoksa beden saglıgı iyi olsada akıl saglıgı bozuluyor insanın stres sinir sahibi oluyorsun. Basımdan aynı durumlar gecti benim de:((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Saliha Hanım günler sonra nihayet bu akşam biraz çıkabildik nem %70 in altına indiği için. Aslında ben alışığım ama kızım daraldıkça ben de daralıyorum doğal olarak... Çok sağolun

      Sil
  2. Normal bu haller, üzülmeyin, gerilmeyin. Zaten annelik hâli anormal bir hal olduğundan, her anormal durum normaldir, bilmem anlatabildim mi? :)))
    Ama doktora kulak verin, sabah erken saatlerde, akşam delirmiş havanın sıcak krizi azaldığında mutlaka bebişi dışarı çıkartın. Hem iştahı, hem uyku düzeni için çok faydalıdır. Dönünce bıcı bıcısını yapar, misler gibi uyur.
    Her ne kadar bu dönemleri taaa 32 yıl önce geçirmiş isem de, yazdıklarınızı okuyunca o günleri hatırladım.
    Bebişin gıdısını benim için öpün. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nihal Hanım nihayet bu akşam biraz çıktık. Akşamları da fırın gibi hava ama nem biraz düşmüş %65 filandı sanırım. Terledik çok ama o kadar da bunalmadık çok şükür. Çok teşekkür ederim, sağolun öperim sizin için de :)

      Sil
  3. İstanbul'da olsaydınız bizim doktorumuz süper ;) Önce Nehir'in doktoruydu, şimdi ikisinin birden. Ali Deniz'in aşıları ve rutin kontrolleri için gidiyoruz sık sık ama mesela Nehir'i yaklaşık iki yıldır hiç götürmememize rağmen (şükürler olsun :) ne problemimiz olsa Nehir'le ilgili hepsini telefonla çözdü :) Gece gündüz hep ulaşabildiğimiz hep doğru teşhis koyup, güzel güzel tedavisini yapan, antibiyotik sevmeyen, en önemlisi de bizden yana olan sevgili doktorumuz Birol Saral :)
    Arada iki yıl kadar İstanbul dışına gitmişti de o sırada yaşadığımız çocuk doktoru maceraları yüzünden ailecek mutsuz bir döneme girmiştik valla :) Nehir'de bir türlü çözülemeyen alerjik öksürük, sonrasında kulakta sıvı birikmesi, sonrasında neredeyse kaybedilecek bir kulak :(
    Diyeceğim o ki, iyiyse doktorunuz içinize sindiyse sakın bırakmayın...
    Sevgiler sana ve Lara'ya çook...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Esen çok şükür şimdilik memnunum, doktor memnun mu bilemem ama ona da bedava stand up işte, eğleniyordur adam arkamızdan bolca :) Nehir' cim ucuz atlatmış çok şükür, doktor çok öenmli yahu...

      Sil
  4. ah ah senin bu doktor diyolagların eminim her yeni anne tarafından yapılıyordur.. :)) baya komik oluyoruz o sıralar.. sonra geçiyor.. :)) biz dila henüz bir haftalıktan karnından gelen acayip seslerden korkup doktora götürmüştük.. 2 deli doktorun ağzına bakarken doktor gülücükler saçmaya başladı.. "niye korkuyorsunuz, ne güzel işte çocuğun bağırsakları çalışıyor" zınkk. nasıl yani.. e o ses.. :)) ilk düşmesinde de kocacım hastaneye götürmeye kalkmıştı.. büyüdükçe rahatlıyorsun.. 10 düşmesinde hadi kalk kalk bişiyin yok muhabbetine giriyorsun.. ateşlendiğinde panik yapmadan ona ılık duş aldırıp uyuyabiliyorsun bile..
    bu arada doktorun dediğine katılıyorum.. bence de cocuğu dışarı çıkar, gezdir.. onun sağlığı için buna da ihtiyacı var..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öğreniyoruz işte Sevgi' cim sorumluluk büyük olunca insan doğal olarak endişeleniyor. İhmal edip sonra pişman olmaktansa abartmadan evham yapıp tedbir almak iyidir diyorum... Onlarla beraber biz de büyüyoruz işte. Bugün çıkabildik çok şükür ama Sevgi yoğun nemde çocuğu dışarı çıkarmak en çok ona işkence oluyor inan, sonrasında isilikler vs de cabası...

      Sil
  5. Ülker bebeliğinden 1,5 yaşına kadar bir doktora sonra başka doktora götürdük.ikinci doktoru bulana kadar kayışları sıyırdım desem yeridir lakin çok memnunuz.İlk doktoru da severdim ama bazen bozulsam da benimle çok dalga geçerdi neyse o adamı da öyle kabul etmiştim:))Sevgiye katılıyorum ilk zamanlar insan herşey ince eleyip sık dokuyor lakin zamanla bazı şeyler oturuyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayla' cım, bizimki de bana iyi sardı baksana. Ama ben alışığım bu tarza ve rahatsız olmuyorum bu dozdan. Şimdilik iyiyiz, böyle de gider inşallah, uygun doktoru bulmak zor gerçekten.

      Sil
  6. Herkesin yaşadığı öyle ya da böyle atlattığı dönemler.
    İkincinin doktoru bile ben oldum. Aşı zamanı hariç, sanırım doktora o kadar az götürdüm ki:) Daha önce paniklenen durumlar(ateş, kusma gibi) bana çerez geldi. Hala öyleyim, evde düşüremediğim ateş varsa gidiyoruz doktora. Sürekli çocuğuyla haşır neşir olan anne biliyor aslında ne zaman terslik olduğunu. Kai Felix 1,5 yaşındayken bağırsak düğümlenmesinden ameliyat oldu. Doktor nasıl fark edip hastaneye getirdiğime şaşırdı. Karın bölgesinde ağrı vardı ama kramp şeklinde ve geçmedi saatler boyu. Kramp girince 5 dk çığlıkla ağlıyor sonra oyuna devam. Bu işte var bir terslik deyip akşamın bir saati acilden giriş yaptım. Hatta acildeki doktor muayene sonrası bir şey yok dedi. Ben de buraya kadar geldim ultrasonla bakılsa dedim. Bakıldı ve evinden cerrah çağırıldı. Adam elini göbeğine koyup derhal ameliyat dedi. Çünkü sonraki aşamada kanama başlar ve bağırsağı keserek açmak zorunda kalınırmış. Neyse ameliyat oldu ve biz 3 gün kaldık oralarda.
    Diyeceğim o ki, çocuklarla birlikte az buçuk doktor oluyor insan. En azından doktorun nasıl bir yol izlemesi gerektiğini kestirebiliyor. Kan testi yapmadan çocuklara antibiyotik verdirtmiyorum mesela.
    Sanırım bizim gibi hastaları da doktorlar pek sevmiyordur:)) Her şeyin nedenini niçinini sorgulayan:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Semi' cim sen deneyimlisin haliyle ama sanırım yapı ile de ilgili. Ben de çok soru sorarım ama sen benden daha serinkanlısın anlaşılan ben biraz daha çabuk paniğe kapılıp evham yapıyorum. Hoş kontrol tamamen bende ise bana güveniliyor ise de accaip soğukkanlı olabilirim, krizi yönetebilirim :) Sorgulamak ve meraklı olmak konusunda da sezaryen esnasında bile doktoruma "şimdi ne yapıyorsunuz sırası ile tek tek anlatın " demiş insanım biliyorsun :))

      Sil
    2. Biraz serinkanlı olduğum doğru sanırım:))
      Ben doğuma bile yalnız gitmiş insanım yahu!
      Benim yapım da etrafımda insan olduğunda bozuluyor. Fazla insan bana fazla geliyor ve sinirli hale geliyorum. Yeni doğum yapmışsın, evde birkaç insan olsa ben kafayı yerim mesela:)
      Yalnızsam sakinim, başımda vır vır eden birileri olmazsa hasta çocukla da mücadele ederim, hamile halimle de, yeni doğum yapmış halimle de...

      Sil
    3. Ben de çok sevmem kalabalığı o konuda haklısın. Ama gıkımı da çıkaramam ayrı :)
      Bak yine imrendim sana ben :)

      Sil
  7. Doktorların dengesini bozup durma, fısıltı gazetesi haberleri ile namın şehre yayılıp bir dr bulamayacaksın kızına sonra:) Allah muhtaç etmesin eksikte etmesin hiçbirini. Soruların gittikçe azalacaktır, daha tanıma aşamaları bunlar dr arkandan gülüyordur lafı yine gediğine koydum gönderdim diye:))Kokla benim için Larayı:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) Fiamma' m ya... Şeker misin nesin Allah aşkına :)
      Haklısın tabi ama adamlar eğleniyordur be sayemde. Bir sürü malzeme çıkıyordur onlara dost meclisinde anlatıp gülecek :)) Haklısın Allah muhtaç etmesin, eksikliklerini de göstermesin. Koklarım keyifle senin için de kuzumu :))

      Sil
  8. çok keyifli anlatmışsın doktor bulma hikayeni.
    haklısın tabi doktor öle olmalı.
    :)
    ay evden çıkmadan olur mu yaw.
    :)
    akşamları biraz gezdir bari parkta.
    :)
    yohusa ve ciddi karikatürlerinde kahkaha attım.
    :)
    larayı öp benim için.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tamam tamam akşamları biraz çıkmaya başladık isilik riskini göze alıp "yoğusa" çocuk çok daralıyor :)

      Sil
  9. Ülkerim, hemen hemen sıcaklık oranı aynı olan şehirlerde yaşıyoruz. iki pazardır, evde klima karşısında geçiriyoruz. ki bizimki kocaman sıpa olmasına rağmen çıkmayı göze alamıyoruz.
    ama şu bir gerçek hakikaten isilik olsalar da, terleseler de, peynir gibi koksalar da, dışarı çıkmak şart. benim kızım kapkara oldu. ama deniz ve güneş nimetinden faydalanmasını istiyorum ben. nacizane fikrim. ama şu da bir gerçek ki, anne baba olarak biz de Eylül ü bekliyoruz ne yalan söyleyeyim. Öperim pamuk şekerimi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Artık akşamları çıkıyoruz Nilhan' ım. Banyo saatini biraz öteledik ne yapalım dediğin gibi Eylülde rahatlarız biraz daha..

      Sil
  10. Ülkercim yazını bir solukta okudum canım, doktor konusunda düşüncelerimiz aynı belki benim de biraz pimpirikli olmamdan kaynaklanıyor çok soru sorar ve çok yanıt isterim bir de sırtım sıvazlanıp iyi gidiyorsun iyi, çocuğuna iyi bakıyorsun her şey yolunda sözünü de duymak isterim. Doktor konusunda şu ana kadar şanslıydık Samsun'da yeni bir doktorumuz var ve daha şimdiden iki kez muayene olmak zorunda kaldık ilki kreş sağlık raporu için ikincisi de faranjit olduğundan.
    Yeni doktorumuza bayıldım, çocuk psikolojisinden anlayan tecrübeli bir doktor, muayenehanesinde de vintage oyuncak dolu Deniz'in çok hoşuna gitti:)
    Sağlıklı mutlu bir hayat dilerim Ülkercim:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Geçmiş olsun Deniz' ciğime...
      Haklısın Fadiş aynıyız bu konuda demek ki :)Çok teşekkürler destek olduğun için :)

      Sil
  11. Deli deliyi anında bulurmuş :))

    Aynı tipte doktorumuz, hatta çoğu kez bana senin tedaviye ihtiyacın var der, geçen gittiğimizde teşhisimi anlattım, çocuk iğne yiyecek ben ve doktor çaaak yapıyoruz...Sonra da yardımcısına ohh en sevdiğim profil, teşhisi koymuş ama reçete yazamıyor ohh parayı da verdi dedi kahkahalar attık...

    Sevindim ruhuna uygun bir doktor bulmana :))

    Karikatürlere de koptum:)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Berk' in yanında mı yaptınız çaaak diye :) Deli kadın... Bizim doktor da yakında bana terapist falan önerirse şaşırmam yani :)))

      Sil
  12. Bir arkadaşımı anımsattın bana:)
    doktoru ona ; kendine çocuğundan başka bir uğraş bul demiş:)))
    Çok ta fazla takıntılı olmamak lazım,
    bazı çocukları görüyorum yalın ayak kar kış üstlerinde kısa kollu gezerler bir şey olmaz .
    Bazıları
    da hırkalar, yelekler , sırtında havlular , vitaminler , yine o çocuk hep hasta olur ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Çok teşekkür ederim Siyahkuğu :)
      Aslında takıntıdan çok evham sanırım... Yoksa ben de o kadar üstüne titremiyorum inan...

      Sil
  13. iyi geceler yazınızı okudum ve ilk oğlumdaki bendiz sanki emin olun bunları yeni anne olmuş herkez yaşıyo bende sizin gibiydim biri 4 biri 13 aylık iki oğlum var artık doktora bile gitmiyorum o kadar rahatım tabi bu güveni doktorumuzda verdi bende ilk oğlumu sürekli götürdüğüm ve hatta eşimin arkadaşının hatta ortak olamak üzere oldugu arkadaşının hanımı olmasına ragmen kadınla hastanede yıldızım barışmadı ikinci oğlum hasta (ve bunlar hep özel hastanede ) yok bir şeyi diyo nasıl var diyorum yok diyo bende sizin gibi yan odadaki başka doktora gittim ve tabiki çocuk hasta 25 günlüktü cigerleri doluymuş 3 aylık oluncaya kadar makine ile buhar şeklinde ilaç verdim hala arada yokluyo çok konuştum şu an ikisi aynı hastanede görüşüyoruz ama artık doktorum değil o hanım bebekle bir şeyler yapmaz çıkmaz dolaşmak zor evde kalınca insan daha bir evhamlı oluyo ama canını sıkma sen rahat ol akşına bırak panik yapma bir süre sonra daha evhamın azalıcak çünkü alşıcaksın otomatik bi sistem kurulucak sanki üzerine biraz uzun oldu sanki benimde içindekileri dökesim varmış...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hobi hayalim, çok teşekkürler alışacağım ben de yavaş yavaş annelik hallerine işte :)

      Sil

Diğer yazılardan

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...