Koca 18 ay kolay mı?

Söz verdiğim üzre, kendi standartlarım için hiç de fena sayılmayacak bir süre sonra yine yazıyorum işte. Hayır yani takdir filan beklediğimden değil de neyse... 

Lara yürümeye başladı demiştim en son, artık koşuyor, ötesi koşarken söyleniyor. Ay ay ay gibi, bıy bıy bıy gibi ne olduğunu anlayamadığım ama tabi ki kendimce kendisine cevap verdiğim bir sürü başka bırlanmalar filan. 

Geçenlerde 18 ay kontrolüne gittik çok şükür her şey yolunda. Lara hiç hoşlanmadı bu kontrolden ve muhtemelen sesini duyurduğu kalabalık hastane ahalisi de ama oldu bitti neticede. Doktorumuz tatilden yeni dönmüştü keyfi pek yerindeydi uzun uzun konuştuk;

• Madem eskisi gibi balık yemiyor omega verebilirsiniz hatta verin o zaman dedi mesela,
• Ne anne sütü mü hala mı, bence hiç gerek yok yeterince devam etmişsiniz, geceleri kesintisiz uyku daha kıymetli şu an ikiniz için de dedi sonra (ama ben hala kararsızım)
• Anne sütü içse de içmese de (miktarından endişelendiğim için zaten)inek sütü veriyorum artık dedim devam sütü verseydin dedi vermesem olmaz mı dedim inanmıyorum ben o fabrikasyon bombardımana, üstelik neden şeker vereyim durduk yerde, sen bilirsin inek sütü vereceksen de günde 200ml yi geçmesin o zaman dedi ona da tamam dedim.
• Vücudundaki kızarıklıklar için bebek egzaması demişti zaten, verdiği bitkisel solüsyonların işe yarayıp yaramadıklarını sordu, eh işte dedim ama çaresi yok dedi bir kaç yıla kendiliğinden geçecek, peki dedim. 
• Dişlerine baktı mikemmel dedi 3. köpek dişi çıkmıştı zaten 4. yü görmeniz an meselesi dedi çıksa da kurtulsak artık temmuzdan beri çekiyoruz dedim. Toplam 15 dişi var neticede. 
• Yatağın korkuluğunu çıkardık kendi inip çıksın istedik çünkü son zamanlarda yatağında uyumak istemiyordu, korkuluklardan sebep diye düşündük dedim erkencisiniz, kızım 6 yaşında daha duruyor bizim korkuluklar dedi gülüştük ama olur tabi neden olmasın dedi.
• Dişlerini fırçalamaya başladı ufak ufak ama çok da verimli değil tabi, ben de çok müdahale edemiyorum malum çığlık ve direniş gırla hiç bulaşmıyorum dedim aman macunsuz olsun da kendi fırçalasın dokunma dedi.
• Son olarak tuvalet eğitimi hakkında ne düşünüyorsunuz zamanı geldi mi dedim, ki merdiven çıkabiliyorsa zamanı gelmiştir derler ya hani, sakın dedi; müdahale etme, kışı geçirin önümüzdeki yaz bakarsınız yavaştan henüz o bölgedeki kaslar yeterince çalışmıyor sizin ittirmenizle sürekli tuvalete sürüklenip olacak olmayacak karşılıklı gerileceksiniz üstelik kas grupları yeterince çalışmadığından tam boşaltamayacak ve enfeksiyonlara yol açabilir dedi, işimize geldi peki dedim :) Hiç bahsetmedim annemin geç kaldınız, ben sizin bezinizi bir yaşında çıkarmıştım demelerinden.  Zaten bence zamanının geldiğine dair tek işaret (o da bir rivayet) merdiven çıkma, onun dışında sabah bez dolu uyanıyor, çiş dediğimde anlamsızca yüzüme bakıyor hatta bakmıyor, umursamıyor bile. 

Acaba biraz inatçı ve sabırsız mı diye düşünüyorum ama erken karar vermek de istemem malum ikiye giriş sendromları:

İstediği şey hemen olsun, çabuk olsun, mutlaka olsun. 

Yapmak istediklerini yapabilsin yani gücü ve yeteneği izin versin. 

Saçları asla yüzüne gelmesin, hele hele gözlerini sakın örtmesin.

Hiç giyinmesin, hiç altı değiştirilmesin. 

Dışarı çıkılacaksa saniyeler içinde çıkılsın ama giyinmeye zorlanmasın, altı da değiştirilmesin, derhal evden çıkılsın. 

İstemi dışında yatırılmasın, kaldırılmasın, çekiştirilmesin, çağırılmasın.

Yoksa feci sinirlenip kaşlarını çatıp, bas bas bağırıp çığlık çığlığa ağlayabilir, gözler kuru ya da ıslak farketmez.  Ama bu durumlar dışında kesinlikle ve kesinlikle son derece uyumlu ve huzurlu çok şükür. Birlikte vakit geçirmek o kadar keyifli ki bir çok zaman bildiğiniz arkadaşlık ediyor, birbirimizi anlamanın ötesinde sohbet ediyor, bol bol da sarılıp öpüyor mmm diye diye. 

 

Hala bir uyku arkadaşı veya güven nesnesi yok, bu aralar oyuncakları içinde en sevdikleri iç içe geçen üst üste dizilip kuleler yapılabilen renkli küpler, iri legolar ve toplar. Her ebatta, renkte ve dokuda toplar. Bir de her türlü oyuncak ayı ve bebek ve ne varsa işte, elimize tutuşturup konuşturmamızı istiyor. O da cevap veriyor sonra sohbet ediyorlar işte. 

Oyun hamuru ile yeni tanıştı ancak henüz dokunamıyor içi gıdıklanıyor sanki, yüzü değişiyor, içi çekiliyor, sadece çimdikliyor hamuru bir iki kez. Olurmuş ilk tanıştıklarında, her konuda olduğu gibi bu konuda da ısrar yok. Neticede yemek konusunu bu şekilde aştık bence ısrar etmeden. 

Bu arada boyu 83 cm demiş miydim ve saçları da baya uzadı. 

Konu Lara ise gerisi teferruat bende. Dolayısıyla kitaplar ve hobiler bir sonraki posta inşallah :) Şu tarz şeyler ama merak edenler için:

Bu arada Ekim' e kadar yazamam baştan söyliim de babaanneye gidiyoruz yarın :) Hayır merak edersiniz sabırsızlanırsınız filan, bilin diye :)) 

Sevgiler,