Yine ateş yine hastalık yine yine yine..

Bitmiyor kardeşim, bu hastalıklar bir türlü peşimizi bırakmıyor; yakında KBB uzmanı ile akraba olacağız. Annemi babamı o kadar sık görmüyorum, hatta arkadaşlarımı bile bu ara.

Geçen hafta 28 Nisan Salı akşamı kulağım ağrıyor demeye başladı Lara. Ee daha 17 Nisan' da bitmiş 10 günlük antibiyotik yüklemesi, hem de geniş kapsamlı. 18 Nisan' daki kontrolde de temiz çıkmış sinüzit bitmiş, ateşi yok görünüyor. Aradım yine tabi KBB uzmanını. Ateşini sordu doğal olarak, yok gibi dedim ama ateş ölçere de pek güvenemiyorum. Şu kulaktan ölçenlerden ama kulaktan aldığımız değer, alından aldığımız değerden düşük, olacak iş mi? Yine de her iki kulağından da ölç ateşini, biri diğerinden bir derece kadar yüksekse yine orta kulak iltihabıdır muhtemelen, gelin kontrole yarın dedi. Ama bu arada geceyi rahat geçirmemiz için bir kaç ilaç önerdi. Ölçtüm ateşi her iki kulaktan evet fark var. Verdim ilaçları yattık uyuduk. Gece rahat geçti ateş yükselmedi ama ben ateş ölçerden feci uyuzum. Sabah da normaldi herşey ve götürdüm kreşe. Anlattım durumu ama; ateşini ara ara kontrol edin, en ufak bir değişimde arayın, gelip alayım diyerekten.

Kulak ağrısı ve

Pazartesi akşamı kulağım acıyor demeye başladı Lara. İlk söylediğinde ciddiye almadım çünkü karnım acıyor diyordu sürekli bir süredir, "öpeysen geçey, çilokata iyi gelebiliy, donduyma iyi gelebiliy" filan diyordu ardından, öpüyordum geçiyordu veya çikolata yiyordu bir lokma, geçiyordu işte ama ikinci söyleyişinde öperken farkettim ki kulak sıcak ve çok çok hafif de bir ateş var. Bu süreçte google teyzeye sordum hemen tabi ve dedi ki orta kulak iltihabı olabilir. Biraz Calpol (çok şükür doğduğundan beri başka doğru dürüst ilaç görmemiştik) verip yatırdım gece ama bir saat içinde uyandı kulağım acıyor diye. Lara' nın teyzesi de doktor söylemişimdir belki daha önce, hemen kendisine müracat, O da doğruladı google teyzeyi ve dahi augmentin var mı evde diye tedaviyi de önceden çıtlattı. Yarın doktoruna gidin dedi ki zaten niyetlenmiştik.

Hayat her zaman toz pembe değil...

28 Aralık günü planımız Lara' nın bir arkadaşının doğumgününe katılmaktı sadece. Rutininde akıp gidiyordu yani hayat. Ama öğlen saatlerinde aldığımız telefon herşeyi değiştirdi. Eşimin ananesi birdenbire komaya girmiş ve yoğun bakıma alınmıştı. 'Belirgin bir rahatsızlığı yoktu aslında, eşi yani dede idi rahatsızlıkları olan ve sürekli kontrol altında tutulan ama... Bu durumda eşimin annesi yılbaşında bize gelme planını iptal ediyordu doğal olarak. Hatta en kısa zamanda biz İzmir' e gitmeye karar verdik. Doğumgünü planımızı bozmadık yine de ve akşamüstü saatlerinde yoğun yağmur altında gittik partiye. Lara çok keyifli değildi, kalabalık onu rahatsız etti, zaten tatlı yemiyor henüz ama bir çatal pasta aldı zorla, elimi hiç bırakmadı pek de bir şey anlamadık zaten benim kafam da bir dünyaydı doğal olarak ve döndük evimize. 

Ateşli bir gün

Lara ilk kez ateşlendi ve ben aslına bakarsanız son derece kontrollü idim, kontrollüyüm. Onun ateşi düştükçe benimki yükseldi, onunki yükselince ben yine soğudum. 

Aslında son derece sıradan bir hafta sonu geçirdik, her zamanki gibi idi, tedbirliydik, terletmedik, üşütmedik, falan filan. Hatta cumartesi evden bile çıkmadık.