Ateşli bir gün

Lara ilk kez ateşlendi ve ben aslına bakarsanız son derece kontrollü idim, kontrollüyüm. Onun ateşi düştükçe benimki yükseldi, onunki yükselince ben yine soğudum. 

Aslında son derece sıradan bir hafta sonu geçirdik, her zamanki gibi idi, tedbirliydik, terletmedik, üşütmedik, falan filan. Hatta cumartesi evden bile çıkmadık. 

Üstüne sabah ööööf yine temizlik günü mü ne psikolojisi içinde bile değildim. Son derece durumu kabullenmiş, sindirmiş, çalışmaya hazır ve keyifli idim ama canım kızım son günlerde adet edindiği üzere saat 7 ye gelmeden uyanınca belki biraz daha uyur mu ki diye düşünmedim desem yalan olur. Bizim sabahımız 7:30 gibi başlıyor genelde çünkü. Ama pek uyumaya niyeti yoktu bizimkinin, yatağının içinde şirinliğin bini bir paraydı, al beni diyebilse zaten o kadar da uğraşmayacaktı. Aldım kucağıma geldik salona. Oturduk önce ama hadi dedim bir kez daha deneyelim oynarmış gibi yapıp sarılır uyuruz belki sonunda. Yoktu niyeti pek kalktık oturduk. 

Uzatmayalım babamız da uyandı seslere ve gün başladı. Bu arada günaydın sütünü içti Lara ve ben kahvaltı hazırlamaya başladım o da babası ile oynamaya... Normal koşullarda 8:30 gibi kahvaltısını eder en geç 10 gibi de şekerlemesini yapmaya başlardı ama esniyor sürekli. Kahvaltısını yaptırmaya başladım; keyifsiz, isteksiz yiyor, esnemeye de devam ediyor. Hiiç ısrar etmedim. acıkınca yer dedim kaldırdım, baba evden çıkmadan uyku pozisyonu aldık. Ama yok uyku da istemiyor, kalktık. Baba gidince işe, döndük uykuya yine ve ilk orada hissettim sıcaklığını. Elleri, ayakları fazlaca sıcak... Bir ölçeyim dedim 37,2. İlginç, Lara' nın normali 36,4 filan. Genelde de böyledir herhalde dimi, Lara' ya özel bir durum değil. Uyudu bizimki, yarım saat, normali bu, baktım uyanınca yine: 37,5. 

Ee yükseliyor bu, sağlık ocağını aradım önce aşılarımızı yapan ebeyi, severim kendisini, serinkanlıdır ama ilgilidir, ilk minik ateşte doktorumuzu arayıp kendimi hatırlatmak istemedim. Ebenin telefonunu eşi açtı, aile hekimimiz, anlattım durumu. endişeye gerek yok, diş olabilir, 38 i geçerse değerlendiririz takipte kalın dedi. Tamam endişelenmiyorum zaten sadece şaşırıyorum, aşıları bile ateşsiz atlatmıştık ya ne oldu şimdi. Yarım saatte bir başladım ölçmeye. Bu arada ilk şekerlemede halıları kaldırmış süpürgeyi açmış temizlik alt yapısını hazırlamıştım ama herşey olduğu yerde kaldı tabi. Umurumda bile değildi zaten o an . 

Ateş 37,9 oldu paniğe bağlamadan doktorunu aradım. İlk aramada da ulaştım; o da 38 den önce ateş düşürücü verme, verdiğin halde düşmezse de yarın gel dedi rahat rahat. Bu arada evlatcım gözünü açamıyor, bildiğin halsiz, onu öyle görmek de bir dokundu ki sormayın. Normalde uyandığı an kalkmak ister ama yok bir sağa dönüyor bir sola. Gözler aralık, eller ayaklar alev, hepsi üstümde, sarılıyor. Uyumaya çalışıyor, uyuyamıyor, dalamıyor gibi... Biraz daha süt içti bu arada iştah fena değil. Biraz daha uyudu ama beni bırakmadan eller ayaklar sarılma dokunma pozisyonunda. Yarım saat sonra uyanınca ölçtüm yine ateşi, o ne 38,2. 

Hemen açtım şurubu okudum prospektüsü, yani ilk kez veriyorum düşünün, tedbiren almışız doğumdan eve gelirken hiç açılmadan duruyor; okumadan olmaz ya, verdim yarım ölçek, bu arada söylemeyi unuttum iki uyku arasında eklemlere, bileklere, alnına ıslak bez ile kompres filan yapmıştım. Şurubu verdim ama yine de soydum soktum banyoya ılık su ile yıkadım bir de arkadaşımın tavsiyesine uyarak, kurulamadan oturttum üstünde kurudu suyu. Ölçtüm yarım saat içinde tekrar, şükür 37,5. 

Saati 16:00 yaptık bu arada yarım saatte bir ölçmeye devam ederken 36,9 a dek düştü 18:00 da. Ama bu arada tarhana çorbasını da içti, meyvesini de yedi ayaklanıp.  

Sonra hoop yine yükselmeye başladı:

37,4

37,8

37,9 da dayanamadım bir yarım doz daha verdim. Sonrasında da uyudu. Saat başı ölçüyorum yavaş yavaş düştü yine ve normale döndü ama ben gönüllü nöbetçiyim bu akşam. Lafı bu kadar uzatıp dolandırmam da ondan. Vakit bol ne de olsa. 

Bu arada halıları geri serdim, süpürge ile kova da hala koridorda duruyor, evet biraz umurumda şu an ama kalkıp onları yerlerine kaldıracak kadar değil. Yarın sabah bakarız. Eğer Lara' nın ateşi normalse, hatta belki dişi çıkmışsa sevinçten temizliğe fırsat bulamam diye düşünüyorum ama. 

Neyse bakarız...