Eski havlularla işkence seremonisi

Size göre tembel bir blogger olabilirim, oradan bakınca öyle görünüyor biliyorum (savunmadayım bir dakika kesmeyin) ama kendime ayıracak beş dakikam bile olmuyor ki gün içinde, doğal olarak da yazamıyorum. Akşam Lara uyuduğunda da değil bilgisayarı açıp yazı yazmak ağzımı açıp konuşmaya mecalim kalmamış oluyor. Henüz yürümüyor dikkatinizi çekerim, emeklemiyor da üstelik uslu bir bebek ama beni yönetiyor işte yine de :) Hani doktoru sormuştu bana ne zaman işe dönüyorsunuz diye; dönmüyorum dediğimde de gülerek hadi bakalım demişti. Ben anladım onun ne demek istediğini ama sanmayın ki şikayet ediyorum. 

Aslında anlatacak bir sürü şey var hatta bu ara yine uykularımdan çalıp yarım kalan bir işimi bile bitirdim ki onu göstermeye geldim zaten. Ama önce en önemli haberi vereyim: Diş. Hem de iki tane. 

Banyoya sepet, ler ler ler

Hani hemen herkesin banyosundaki demirbaşlardan olan IKEA sepetleri var ya, artık Mudolarda da var sanırım. İşte ben yıllar önce o sepetlerden almış idim 2 büyük 2 küçük. O zamandan beri de kullanırım keyifle. Ama bu yıl nereden aklıma geldiyse (işsizlikten olmasın :)) çevremdeki insanların benden sık sık duydukları klasikleşen cümlelerimden birini sarf ettim onlara bakarak kendi kendime "ben bunlardan yaparım ki..." 


Evde yeterince var gerçi ama olsun hediye ederim dedim bir iki tane öreyim; ama hızımı alamayıp, kendimi tutamayıp ördüm de ördüm. Sonuncusunu da bu akşam tamamlayıp gece gece kötü ışığa rağmen fotoğrafladım. Banu ablanın sabırsızlığından bende de var bolca. İşte sepetler. IKEA nınkiler kadar düzgün olmayabilir ama kesinlikle daha renkli. 
Malzeme koton makrome ipliği ve 3,5 numara tığ. Buyrun : 

Bu hepinizin tanıdığı çalışmaya ilham veren klasik IKEA sepeti. Asil, mağrur ve ciddi