Dikiş makinesiz dikiş :)

Paylaşmıştım ya sizinle... Hani demiştim ki; benim derdim dikiş dikmek aslında bunlarla oyalanıyorum. İşte bu hafta başında bir zamanlar bu hevesle  aldığım kumaşları çıkarıp bir baktım önce... Keşke dedim makineyi almış olsaydım da dikmeye başlasaydım. Sonra annem aradı ve dedi ki " Amaaan artık bizim evde dikiş dikilmiyor biliyorsun. Bu makineyi sana versem işine yarar mı ?" 


Şaka zannettim önce, çünkü hiç bahsetmemiştim anneme makine planlarımdan. İşe yaramaz mı dedim, hem de ne yaramak :) Ama babam bunu biliyor mu? Biliyormuş :)) Neden sordum bu soruyu merak edin :)  


Yalnız küçük bir ayrıntı, annemle aramızda ortalama 250 km filan var. Makineyi gidip almak lazım, olsun. Sevindim çokça çünkü bu makine her şeyi yapabiliyor(nakış, ilik vs), iş bana kaldı yani. Ben ne yaparsam onu yapacak artık. 

Bitki çaylarım için bir enteresanlık

Bu aralar tembelliğim üzerimde ya, şu Antalya sıcağında nefes almak için bile enerji gerekirken bir yanımda yarım litrelik devasa su bardağım, diğer yanımda kitaplarım, bilgisayarım; oturduğum yerden de sadece temel ihtiyaçlar için kalkar oldum. Değil ki çıkaracağım keçeleri, kumaşları, boncukları, kutuları, boyaları geçeceğim işlerin başına.... Ben nasıl şantiyecilik yapmışım bu çöl sıcaklarında gerçekten bilemiyorum, hatırlayamıyorum. İnce toz ve sıcağın mükemmel bileşimi....  


Yaz çocuğuyum güya ama ben sıcakları hiç sevmiyorum. Öyle ki günde 3 kez soğuk duş alıp, sıcak yemekleri hayatımdan çıkarıp, gün içinde panjurları bile açmadan eve hapsolmuş yaşıyorum. Çok sevdiğim balkonumuza bile sadece akşamları güneş etkisini yitirdikten sonra çıkabiliyorum. Klimasız nefes almak mümkün değil. Dua ediyorum ki Ekim bir an evvel gelsin, havalar azıcık serinlesin. Amma sızlandım değil mi? 

İşte o çanta :)

Hani makrome ipleri ile ip fazlalığı yüzünden örülmeye niyet edilmiş çanta var ya işte o çanta daha önce fotoğraf çerçevesi yapmak maksadıyla alınmış bambu saplarla birleşerek tamamlandı ve "çanta" oldu :

 

Bu çantanın önü, kırmızı çizgili

Kuş yuvası yerini buldu...

Geçen haftalarda boyanıp renklenen kuş yuvası dün itibariyle balkondaki yerini aldı. Mümkün olduğunca uca astık ki kuşlar görebilsin, değerlendirebilsin. :) 
Hadi bakalım... 

Banyoya sepet, ler ler ler

Hani hemen herkesin banyosundaki demirbaşlardan olan IKEA sepetleri var ya, artık Mudolarda da var sanırım. İşte ben yıllar önce o sepetlerden almış idim 2 büyük 2 küçük. O zamandan beri de kullanırım keyifle. Ama bu yıl nereden aklıma geldiyse (işsizlikten olmasın :)) çevremdeki insanların benden sık sık duydukları klasikleşen cümlelerimden birini sarf ettim onlara bakarak kendi kendime "ben bunlardan yaparım ki..." 


Evde yeterince var gerçi ama olsun hediye ederim dedim bir iki tane öreyim; ama hızımı alamayıp, kendimi tutamayıp ördüm de ördüm. Sonuncusunu da bu akşam tamamlayıp gece gece kötü ışığa rağmen fotoğrafladım. Banu ablanın sabırsızlığından bende de var bolca. İşte sepetler. IKEA nınkiler kadar düzgün olmayabilir ama kesinlikle daha renkli. 
Malzeme koton makrome ipliği ve 3,5 numara tığ. Buyrun : 

Bu hepinizin tanıdığı çalışmaya ilham veren klasik IKEA sepeti. Asil, mağrur ve ciddi