Yazmak ya da yazmamak; yapmak ya da yapmamak...

Uzuuuun, neredeyse bir aylık bir aradan sonra nihayet elim erdi de yeni bir kayıt açabildim. Sizlerin sayfalarına yazdığım yorumlar dışında hiç bir şey yazmadım ne buraya, ne kendime; sadece kafama... Yani sizi ihmal etmiş olabilirim kabul, ama aldatmadım. :) Genelde tembellik yaptım evde ama fikri tembellik değil. Bolca okudum, bir sürü film izledim ve ara ara da elime bir şeyler aldım, kestim biçtim, yapıştırdım, söktüm, boyadım, yıkadım :))

Yani kendimce paylaşmaya değer bir şey mi bulamadım, fotoğraflayıp yazmaya mı üşendim bilemiyorum. Belki de antisosyal bir dönemimdi, kabuğum pek kalındı dışına çıkamadım. Önemli olan netice, işte buradayız :) Demem o ki hiç bir şey üretmiyorum, üretsem de paylaşıp çoğaltmıyorum vicdan azabı içerisinde geçti bu bir ay. Daha önceki yoğun Ağustos' lara sayayım dedim ama... Bu yazı da Ağustos ayının özeti olsun kabul ederseniz.

Hala okunmayı bekleyen kitaplarım, izlenmeyi bekleyen filmlerim, yapıştırılmayı bekleyen duvar stickerlarım, dikilmeyi bekleyen kumaş ve onlara göre modellerim; kesilip silikonlanmayı sabırla bekleyen keçelerim yanında yaptıklarım ve yapacaklarım huzurlarınızda vefalı arkadaşlarım.



Önce kitaplarımdan başlamak isterim. Ne de olsa hala en çok onları seviyorum ve hala onlar olmadan yaşamak çok ağır ve karanlık olurdu benim için. İşte bu ay okuduklarım :

Tavsiye ederim demek istemem ama sorunuz olursa seve seve yanıtlarım. Sadece söylemeden geçemeyeceğim özellikle Kadın beynini okurken kendimi anlamak adına bir sürü adım attığımı hissettim ve Akif Manaf' ın kitabını okurken de kafamdaki bir takım karanlık noktalar aydınlandı, bazı sorular cevaplandı. 

Gelelim bu ay okunmayı bekleyenlere : 

Hepsini çok merak ediyorum. Kürk Mantolu Madonna' yı okumuştum ama unutmuşum. İskender' e başladım iyi gidiyor zaten bu kadın kim ne derse desin bir sihirbaz; Hakan Günday da son zamanlarda takip ettiğim genç yazarlardan. Onu da pek merak etmekteyim. 

Sıra geldi yaptığım bir giysi kurtarma operasyonuna. Bu beyaz gömleği bir kurtarıcı niyetine her fırsatta giyiyordum geçen yıl, özellikle dar pantolonlarla;  

ama bu yıl kollarım mı kalınlaştı yoksa ben mi bilemiyorum kolları pek bir rahatsız etmeye başladı beni. Yaş ilerledikçe giysilerin boyunları rahatsız etmeye başlamıştı annemi, sürekli eliyle açmaya çalışırdı kazakların, penyelerin boyunlarını o hesap. Bu kollar da beni kastı. Kollarımı rahat kaldırıp indiremiyordum mesela, önemli :)  Ben de kestim gitti. Neydi ne oldu:

 Bir de pens attım iki taraftan ki potluk yapmasın. Yapmadı sağolsun.

Pek bir rahatladı püfür püfür. Siz sağ ben selamet, kollarım da rahat bir nefes aldılar :)

Bu ufak çaplı dikiş hikayesi, büyük hedeflerim için antrenman niteliğinde tabi ki. İşte karşınızda dikilmeyi bekleyen kumaşlar ve modeller :

En üstteki kumaşı çerçeve yapmak için almıştım o yüzden pek bir az almışım. 1 mt kadar. O yüzden çok emin değilim ne dikeceğim konusunda, bermuda olabilir, etek ya da bir mini elbise; bakalım. Ortadaki çizgili kumaş sanırım ev pantolonu olacak. Alttaki siyah kumaş da eşim için ev pantolonu olacak mümkün olan en bol paçasından. Artık bekleyip göreceğiz, kısmetse olur değil mi? Modellerim de aşağıda. Burda Haziran sayısı sağolsun: 

Bu arada yaptığım en faydalı çalışmalardan biri de günlük takılar için bir askı alanı oluşturmaktı. Ben takı almaya bayılırım ama takmayı pek beceremem. Yani unuturum genellikle. Daimi takılarım saatim ve alyansımdır. Hadi bir şeyler takayım dediğimde de kutularından çıkarıp denemek zor gelir ve neyse deyip vazgeçerim genellikle.
Hep diyordum ki şöyle hepsini asabileceğim bir duvar panosu olsa da gözümün önünde dursalar, kırk yılda bir takmak istediğimde üşenip vazgeçmesem. Baktım ki söylemekle olmuyor, kimse de yapacak değil, ben yaptım. Eski bir mantar panom vardı ofis günlerimden kalan; onu siyah jarse kumaşla kapladım ve takıları da ona iğneledim. Pano da yatak odası duvarına dekor oldu. Fotoğraflar an itibari ile çekildiğinden (gece gece) net olmayabilir ama fikir verir yine de:

Bakalım takabilecek miyim artık. Yine kısmet diyorum. Bakalım görelim :)

Son olarak halihazırda uygulanmış duvar stickerlarından örnekler var. Koridor ve banyo. Mutfak ve salona ayrıca koridor ve banyoya yapıştırılacak diğerleri de bekliyor ama onları da yapıştırınca göstereyim dedim.

Koridorda kelebekler  var, içleri dolu. Girişten itibaren koridor boyunca karanlığı aydınlatan rengarenk kelebekler...

Banyoda da aynı kelebeklerin sadece dış hatları. Bunları kesmek biraz uğraştırıcı oldu ama atmaya kıyamadım asıl kelebekleri çıkarınca geride kalan çizgileri.

 Alttaki kedi de mutfak için düşündüğümüz stickerın parçası aslında ama burada daha sevimli oldu bence.

İşte Ağustos böyle geçti arkadaşlar. Hala sabırla okuyanlarınız var ise içten teşekkürlerimi sunarım. Çok konuştum ama uzun zaman konuşmayınca birikmiş, kendimi durduramadım.

Aslında çok şey yapmışım gibi duruyor oysa hile yapıp biriktirdim ama iyi ki de biriktirmişim, kendi gözümde kendimi akladım "o kadar da tembellik etmemişim canııım" diyerek hepinize şimdiden iyi tatiller iyi bayramlar diliyorum. Nice ramazanları ve bayramları barış ve özgürlük içinde huzurla, sağlıkla yaşayalım.

Haydi selametle...