3 Yaş Kutlaması

İki yaşında bezli, emzikli, anne sütü alan derdini tam anlatamayan bir bebe; bir yıl içinde bezi, emziği, anne sütünü hayatından çıkarıp; kreşe bile başlayıp anne babaya ayar verir kıvama gelebiliyormuş işte.

Bu aralar feci duygusalım, bildiğin kontrol edemediğim iki musluk taşıyorum gözlerim yerine ki aslında fevkalade de pozitif bir ruh hali içindeyim her türlü olumsuzluğa inat ve o durumlar bu postun konusu dahi olamaz.

Görüşmeyeli bir İzmir seyahatimiz oldu. Eşimin kuzeni evlendi ve Lara' nın ilk bile isteye uzun gecesini yaşadık. Hatta iki gece. Kına gecesi ve düğüne ilkin katılmamayı planladım ki uykumuz aksamasın ayarlar bozulmasın. Ama bir deneyelim ne olur ki dedik ve Lara kına gecesinde öyle bir eğlendi ki düğüne gitmek de kaçınılmazdı bizim için. İki gece geç yattı, hep çok kalabalık ortamlarda bulundu, hiç tanımadığı teyzeler ve amcalarla kaynaştı ve hepimiz mutlu olduk :)

Ardından bir hafta da anane ve dedede kaldık Denizli' de onlar da mutlu oldu biz de ve döndük evimize. Bu arada yıllardır getirmeyi planladığım ama bir türlü getiremediğim dikiş makinesi artık benim ama hafif bir problemi var henüz kullanamıyorum.

Bu seyahatler sırasında kar, tipi ve bilimum soğuk yedik hiç alışık olmadığımız halde. Ama oralarda değil de eve döndükten sonra kreşe gider gitmez yine hasta olmak pek de keyifli olmadı. Ne yapalım ne kaldı şurada kışın bitmesine değil mi?

Lara' nın doğumgününü bu yıl kreşte kutlamayı planlamıştım kendi çapımda ama Lara' ya sormayı akıl edince planlar değişti. Ne anlar ki o yaşta, nasıl kendi başına karar verebilir değilmiş durum işte. Çocuk kreşte kutlamak istemedi, ısrarla istemedi hem de. Denizli' deki son günümüzde anane ve dede ve tabi ki Lara mutlu olsun diye küçük bir ön kutlama yapmıştık bizbize. Orada Lara bu kadar mı doğumgünü bitti mi yani deyince dedim ki olur mu hiç asıl doğumgünün haftaya pazar ve kutlayacağız tabi ki arkadaşlarınla öğretmenlerinle, hem de okulda. Orada başladı isyan. Okulda olmaz evde olsun diyerek.. Sonrasında bir kaç kez daha sordum ama kararlıydı tamam evde kutlayalım dedik ama tabi hiç hazırlık yoktu. Ama kolaylaşmış bu işler meğer, süslemeleri dışardan alınca hazırlık dediğin nedir ki bir kaç ikram bir kaç yakın arkadaş davetli. Bir de pasta tabi ki ve her zamanki gibi Elif yetişti imdada bize nefis, enfes, görkemli bir pasta hazırladı kısa sürede sağolsun.

Elif' in harika ötesi pastası

Yine Elif' ten özel cupcake ve kurabiye sürprizleri

Bunlar da benim mozik topları

İstanbul' dan teyzesi, İzmir' den babaannesi ve tabi ki Elif-Çınar, Alex-Timur ve Şule-Yaman ile nefis bir ev partisi oldu herkes eğlendi Lara dahil.

28 Şubat cumartesi gecesi Lara uyuduktan sonra İstanbul' dan henüz gelmiş olan teyze, baba ve anne timi evi bilimum Minnie' li ıvır zıvırla süsledik. 1 Mart Pazar sabahı uyandığında evi görüp mutlu olsun istedik ama ilk tepki odasına kaçmak ve ağlamak oldu nedense. Babaanne de yeni gelmişti İzmir' den ama onu bile göremedi ağlamaktan. Nedeni anlaşılamadı ağlamasının (aşırı duygulandıysa çocuk) ama on dakika içinde şaşkınlıkla, hayranlıkla, mutlulukla incelemeye başlamıştı evi.  Babamız çook duygusal ve aslında komik bir video hazırladı Lara' nın görüntüleri ile defalarca izledi onu. "Happy birthday to you" da artık bizim için "happy perfect to you". Lara öyle diyorsa öyledir. :)

Gereğinden fazla uzatmak istemiyorum ama Lara arkadaşlarıyla bütün oyuncaklarını keyifle (arada minik itirazlar da olsa) paylaştı ve çok güzel oynadı, arkadaşlarına hediyelerini verdi, teşekkür etti.  Sadece mumu üflememekte direndi, ama üfleyen arkadaşlarını da çoşkuyla alkışladı.

Gördüm ki büyümüş, çooook büyümüş hem de. Bu konuda yazacak daha pek çok şey var ama bu post doğumgünü ile bitsin sonrasında anlatayım Lara' yı da olur mu?