Lara' nın (ya da annesinin) emzikle imtihanı!

Bütün anneler gibi ben de büyük konuştum ve dedim ki kızıma emzik vermeyeceğim.

Neden?

Ne bileyim neden?

Gerekirse parmağını emsin, daha sağlıklı, evet daha zor bırakılyormuş ama olsun. Şimdi emzik yere düşer, sterilizasyon sıkıntı, diş damak yapısı falan filan bir sürü bahane buldum. Babası dedi ki bence sen emziği kıskanıyorsun, olabilir mi, bilmem...

Lara büyürken...

Kızım neredeyse 20 günlük oldu, hemen hemen alıştık sanırım birbirimize.

Gece uyanmalarımızda ilk başlarda çok şaşkın ve donuk oluyordum. Hatta o kadar şaşkın oluyordum ki, kızım yatağında mırıldanırken, sızlanırken ben kucağımda onu zaten tuttuğumu sanıp yataktaki bebek de kim, eğer o kızımsa kucağımdaki kim, ikiz mi doğurdum acaba ben, şeklinde düşüncelere dalıp ayılamıyordum. Sonraki günler uyanıp uyumamın üzerinden 2 saat geçmiş olmasına rağmen ee şimdi uyuduk daha kızım yine mi acıktın  hissi ile kalkıyordum. Ama şimdilerde yani bir kaç gündür kaçta yatmış olursam olayım ne kadar uykusuz da olsam zıplıyorum yataktan ve atlıyorum kızımın yatağına geliyoruuumm şeklinde tüm şirinliğimi takınaraktan...

Değişim-dönüşüm

Öyle bir duyguymuş ki bu, anlatılmaz, anlaşılmaz...

Nil' imin sayfasında yazardı, "2008 den beri farklı biriyim Berk' in annesiyim" diye, sayfasına her gittiğimde okur çok severdim bu sözünü...

Öyleymiş, tam anlamıyla hem de...

1 Mart saat 20:54 itibariyle gerçek anlamda bambaşka biriyim. Ben Lara' nın annesiyim.

Planlarımızdan bahsetmiş miydim bilmiyorum, planlı sezaryen düşünülmüştü; çünkü Lara iri bir bebekti, ben yaşı ilerlemiş bir anne adayı idim, öncesinde üzerinden bir yıl bile geçmeyen kötü bir deneyim, bir travma yaşamıştım, kız kardeşim dahil tüm jinekologlar sezaryen öneriyordu.

3 Mart diye planlamıştık, ablam gelecekti İstanbul' dan, kızımı o alacaktı karnımdan :)

Annem, eşimin annesi toplanacaktık işte Antalya' da...

Ama ne oldu ?!?

Hoşgeldin Umudum, Mutluluğum :)

Sevgili Proje Çantası' ndan kızıma :) 

Biz 3 Mart diye planlarken kızımız Lara, 1 Mart akşamı saat 20:54 itibariyle bir sürpriz yapıp hayata merhaba dedi. İlk fırsatta sizinle bir fotoğrafını da paylaşırım inşallah. 


İkimiz de sağlıklıyız, herşey yolunda : ) 


Güzel dilekleriniz için şimdiden hepinize teşekkürlerimi sunuyorum. Bir süre sizleri yanıtsız bırakabilirim affedin beni. 


Şimdi gözlerimi alamadığım, kendimi dünyanın en şanslı kadını hissetmemi sağlayan, hayatımın anlamı olduğunu düşündüğüm dupduru bir güzellik var yanımda, önce o... 


Hepinize kucak dolusu sevgiler...