O ne, yeni bir yazı mı, hem de iki gün arayla :))

Kuzuya uyku tulumu diktim. 

Hala makinem yok aslında ama kapitone de yaptım, hayatımda ilk kez fermuar, çıtçıt da kullandım, zor da değilmiş anladım. 

Yani matah bir şey yapmadım aslında işlevsel, eh işte görsel, faideli bir  şey oldu kanımca.

Uzun süredir kuzunun artık küçülmeye başlayan uyku tulumunu takmıştım kafaya, elimde de pazenler vardı, parça parça; yapabilir miyim yapamaz mıyım, bu kumaş mı şu kumaş mı, içine elyaf koysam mı koymasam mı, fermuar dikebilir miyim, şu nasıl bu nasıl, kış bitmeden biter mi derken, bir de baktım dün akşam bitivermiş. 

Lara' nın oyuncakları ve...

Her yazımda yazamıyorum artık diye ağlamaktan vazgeçiyorum, yazamıyorsam yazamıyorum canım ne yapalım, çok geçerli nedenlerim var da demeyeceğim, durum budur, beğenmeyen google adsense, programına almasın kardeşim diyerek serzenişte bulunacağımı sanıyorsanız çoook yanılıyorsunuz. Kaç kere tıklandığım değil, kimler tarafından tıklandığım ile ilgilenmeye devam ediyorum. Sakin sakin giriyorum konuya, herkes müsterih olsun(!?!).

Enteresan bir oyuncak zevki var Lara' nın. Her oyuncağı beğenmiyor tamam kabul ama ona sunulmayan her hangi bir 'şey' her türlü oyuncağın önüne geçebiliyor. Önüne oyuncakçı dükkanını ser, sonra da bir çay tabağı uzat ikinciyi tercih eder. Bütün çocuklar böyle midir bilmiyorum ama ben her seferinde şaşırıyorum.