Çok anlatasım var bugün ama işte tam da bu nedenle yazılmaması hatta ölümüne susulması gereken bir gün kanımca... Anlatacaklarımdan korkarım :)
Çok konuşup hiç bir şey anlatmasam siz de sanki yaşamın sırrını vermişim, çoook önemli bir gizem paylaşmışım gibi davransanız olur mu?
Sırf bu cümle bile kimliğimin kuytuda kalmış köşelerine tuttu işte projektörü değil mi... Düşünün ki bu yazı uzarsa ne olur benim itina ile kurduğum, besleyip büyüttüğüm sağlıklı blogger imajım?!?
Gevezelik edesim var ama konum yok :) İşten bile değil yani saçmalamak...
İşte ben bu psikoloji içindeyken kapı çaldı, kimse de çalmaz ki kapıyı bu saatte ya yanlıştır ya tedaş ya asat dedim açtım a-a kargo. Kimden ki dedim, yoktu çünkü beklediğim...