Ne oldu bizim 'Su' Perisi' ne ???

Su perisi nam-ı değer Lara... 

Lara kısa geçmişinde banyoyu çok seven bir pericik iken son üç banyodur bir değişti ki sormayın.

İlk banyosunda pek mutluydu. Olumsuzluklara rağmen... Anneanne ve babaanne bizimleydi. Bu da demek ki bolca müdahale edildi. Acemiydik, daha telaşlı idik, hava daha serindi, falan filan. Ama keyifli idi ve sonraki tüm banyolarında da, gece veya gündüz.

Karnı tok ve gazı alınmış bir Lara suyu sever imajını oluşturdu bir kere... 

Anne...

Benim annelikten anladığım bebeğini karnında taşımak değil, hücre hücre doku doku oluşmasını, büyümesini beklemek, takip etmeye çalışmak, onu düşünerek yemek içmek, onu düşünerek hareket etmek, onun izin verdiği pozisyon ve zamanlarda uyumak, daha doğmadan hayatını ona göre planlamak,... değil.... 

Doğurmak hiç değil, normal veya sezaryen hiç fark etmez, bu değil çünkü, ne yaşarsan yaşa, nasıl doğurursan doğur, ne kadar canın yanarsa, ne kadar ağlarsan ağla değil... 

Hormonların tüm kontrolü senden alıp, seni sen olmaktan çıkarınca, sen bilumum dağınık kafalı ve karman çorman olsan da ...

40' lar 80' ler daha neler neler...

Derler ki bebeğin huyu değişirmiş 40' ından sonra, derler ki 40' ı çıkmadan anlaşılmazmış zaten... 

Hiç bir fikrim yok aslında. Hiç bir şey de yap(a)madım "40 uçurmak" adına... Sadece Lara ağlamayıp izin verdiği oranda evimi temizledim, akşama da yıkarız mis mis. 

Dışarı çıkmak derseniz zaten ilk 7. gün çıktık doktor kontrolü için, ondan sonra da çıktık ara ara hava alsın, güneş görsün, annesine değişiklik olsun gibi bahanelerle...  

Aslında inanırım ben geleneklere bir yere kadar, hepsinin bir anlamı, bir nedeni vardır ki gelenekselleşmiştir ama hava berbat iki gündür, ben uykusuzum malum, bir de yalnızım ön ayak olan yok, derken ben de dedim ki bizim 40 ımız da böyle çıksın o zaman :) 

Kriter 40 gün müdür bilemiyorum ama tatlı kızım tadından yenmemesi bir yana sürekli yeni yeni tavırlar ediniyor. Maşallah maşallah :)