Counter

20 Ocak 2014 Pazartesi

Hayat her zaman toz pembe değil...

28 Aralık günü planımız Lara' nın bir arkadaşının doğumgününe katılmaktı sadece. Rutininde akıp gidiyordu yani hayat. Ama öğlen saatlerinde aldığımız telefon herşeyi değiştirdi. Eşimin ananesi birdenbire komaya girmiş ve yoğun bakıma alınmıştı. 'Belirgin bir rahatsızlığı yoktu aslında, eşi yani dede idi rahatsızlıkları olan ve sürekli kontrol altında tutulan ama... Bu durumda eşimin annesi yılbaşında bize gelme planını iptal ediyordu doğal olarak. Hatta en kısa zamanda biz İzmir' e gitmeye karar verdik. Doğumgünü planımızı bozmadık yine de ve akşamüstü saatlerinde yoğun yağmur altında gittik partiye. Lara çok keyifli değildi, kalabalık onu rahatsız etti, zaten tatlı yemiyor henüz ama bir çatal pasta aldı zorla, elimi hiç bırakmadı pek de bir şey anlamadık zaten benim kafam da bir dünyaydı doğal olarak ve döndük evimize. 


Bu aralar banyoya girmek ayrı çıkmak ayrı dert yine terrible two malum ama yola çıkılacak banyo yapması lazımdı. Sonrasında uyudu ve ben de çantalarımızı hazırlamaya başladım. 

Normal koşullarda gece bir kaç kez uyanıp en geç 7:00 de ayakta olan Lara, 5:00 gibi uyanıp bence sabah oldu mooduna girince, ben de malum geç yatıp o saatte bir türlü ayılamayınca, tekrar uyusun diye bildiğim bütün numaraları denedim ve fakat ancak 7:00 de uyuyabildiğimiz için dokuz civarında uyanabildik ve böylece yola çıkmamız öğlen saatlerini buldu. Bavullar, oyuncak kutuları, puset, yolluk, ıvır zıvır yüklendik çıktık yola. Malum Antalya İzmir otomobil ile 6-7 saat ama bebek ile dur kalk, in bin derken 8 saati buldu İzmir' e ulaşmamız.

29 Aralık 20:30 sularında İzmir’ deydik. Ananenin durumunda bir değişiklik yoktu. Gece dedenin rahatsızlığı nedeni ile iyi uyuyamamış ve biraz dinlenmek için öğle uykusuna yatmış uyanamamıştı. 4 gündür aynı durumda idi.

O gece Lara kaşıntıdan doğru dürüst uyuyamadı, bütün vücudu kabardı. Gıda alerjisi olduğu ortada idi ve yediği tek farklı şey antepfıstıklı doğumgünü pastası idi bir çatal da olsa. Badem ve cevizde problem yoktu ama antep fıstığı alerji yapmıştı Lara’ da nitekim 3 günde söndü; rahat bir anımızda tekrar deneyip tahminimi kesinleştirmek niyetindeyim.

Ertesi gün de hastaneden aynı şeyler söylendi kimsenin görmesine izin verilmiyordu ancak o gün bir kişi kısa bir süre girebildi yanına, dayım. Annem hafif gribal bir durumdaydı o gün ve Lara da hatta ufaktan ben de.

Ertesi gün yılın son günü öğlen saatlerinde aldık kötü haberi. Allah gani gani rahmet eylesin mekanı cennet olsun. Ananeyi kaybettik. Herkes hastaneye gitti Lara ve ben hariç. Bu arada Lara’ nın da hafif ateşi vardı ama bağışıklık sistemi güçlendirici doğal bir şurup veriyordum zaten iki gündür ekstra bir şeye gerek görmedim. Evde beklemeye başladık herkesi. Akşama doğru toplandı bütün aile. Defin İstanbul’ da olacaktı, dedenin rahatsızlığı nedeni ile kendisinden saklanıyordu durum. O nedenle dede, teyze, kuzen, Lara ve ben dışında herkes İstanbul’ a gidecekti o gece. Lara uyudu her zamanki gibi sekiz civarında. Ama on gibi yanına girdiğimde çok terlediğini farkettim ve ateşini ölçtüm: 38,8. İlk kez bu kadar yükseliyordu ateşi doğduğundan bu yana. Panikledim. Bu kadar yükselene kadar nasıl farketmediğime şaşırdım ama sonra anladım ki benim de ateşim yüksekti. Calpol, ılık kompres derken yarım saat içinde düşürdük ateşini 37,8 e ama sürekli kontrol etmeye başladım doğal olarak saat başı. Gece yarısı yola çıktı aile İstanbul’ a doğru. Ertesi gün bir yandan benim ateşim hastalığım bir yandan Lara’ nın ateşi ve huzursuzluğu içinde geçti. O gün, ki yeni yılın ilk günü imiş ikindi namazında anane defnedildi. Sözün bittiği yer…

Lara ateşini ölçmeme izin vermez, ben kendimi ayakta zor tutar ve ne edeceğimi bilemezken ona aralıklarla Calpol verebildim sadece. Ne doktora gidecek ne de ilaç alacak aklım ve enerjim vardı ikimiz için de. Üstelik yılın ilk günü herkes tatilde. Yalnız ne virüsmüş bu H3N2. Hayatımda hiç böyle bir kırıklık böyle bir halsizlik yaşamadım. Ancak 10 gün içinde tamamen atlatabildik hastalığı ikimiz de.  

Çok uzattım biliyorum ama unutmamak lazım bu günleri… 7 Ocak' da yedisi mevlütü de okunduktan sonra ertesi gün nispeten iyileşmiş olarak dönüş yoluna geçtik ve Denizli’ de annemlere uğradık. Babam da hasta idi bir süredir; düzenlenemeyen şeker ve diğer bir takım rahatsızlıklar için tüm tetkikler yapıldı ancak nedeni bulunamadı. Geceleri uyuyamıyordu, annemi de uyutmuyordu; evde iki barut fıçısı sürekli bir elektrik… İki gece de orada kalıp 10 Ocak Cuma günü evimize döndük; yorgun ve öylesine.

Bir kez daha anladım ki bu yaşımda hayatı planlamak imkansız; fakat planlamamak da öylesine yaşayıp gitmek de anlamsız, tatsız. 

Biz eve döndükten iki gün sonra babamı hastaneye yatırdı doktoru, şekerini düzenlemek için ancak hala sonuç alınabilmiş değil. Şeker geceleri sabaha karşı 40 lara kadar inip akşam saatlerinde 500 lere kadar çıkıyor. İlla ki düzelecek en azından kontrol altında olması hastanede olması güzel, her an müdahale edilebiliyor. Hayırlısı…

2014 e keyifle sağlıkla giremedik; sonrasında dilerim böyle devam etmez. Dilerim bu yıl payımıza düşen olumsuzlukları, hastalıkları yaşayıp bitirmişizdir.

Çok keyifli bir yazı olmadı ama hayat böyle. Bahsedecek çok güzel şeyler de var mesela Lara’ nın yeni halleri, ilk fırsatta…


Şimdilik hepinizin yeni yılını gecikmiş de olsa kutluyorum sevgi ile; arayıp soran merak eden arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum bir kez daha.

Sevgiler…

29 yorum:

  1. Offf nasıl bir yeni yıl başlangıcı olmuş!
    Mekanı cennet olsun...
    Babanın şekeri de bir an evvel düzelir umarım.
    Umarım yılın geri kalanını sağlıklı ve mutlu geçirirsiniz...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne olduğumuzu anlayamadık gerçekten Semi' cim. Zaman durdu, hayat durdu. Çok teşekkür ederim inşallah herkes için sağlıklı olsun yılın geri kalanı.

      Sil
  2. rengim... ne diyebilirim..mekani cennet olsun

    YanıtlaSil
  3. Öncelikle anneenne için Allahtan rahmet diliyorum. Sonra da tüm yaşananlar için geçmiş olsun diyorum. Geçip gitsinler hakikaten de tüm olumsuzluklar. Bu yazı da burada geleceğe hatıra olarak kalsın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Nurten Hanım, bazen hep üst üste gelir olumsuzluklar böyle ve hakikaten büyük sınav anları bunlar. Ben de unutmamak için yazdım zaten, çok sağolun.

      Sil
  4. allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.babanıza acil şifalar dilerim.
    Bu arada allahım nazarlardan saklasın o nasıl bir güzellik hep güzelliklerle karşılaşsın inşallah.
    Bizde 39.5 gördük ve yeni yılda biz de nasıl girdiğimizi anlamadığım bir gün olarak kaldı hafızamızda.çok dirençli bir ateş ayrıca bir gece ilaç bile düşürmedi çok fenaydı gerçekten insan ne yapacağını şaşırıyor.çok geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Sezo bigo. Size de çok geçmiş olsun. 39,5 iyice fena. Üstelik şükür ki ilaç ve kompresle düştü bizimkinin ateşi. Hastalana iyileşe büyüyecekler biliyorum ama...

      Sil
  5. Ananeye rahmet diliyorum, sizlere de başsağlığı Ülkercim...
    Baban da inşallah tez vakitte düzelsin ve bu yıl başka hastalık haberi almayın inşallah...
    Bu grip bi manyak grip :(( Beni de canımdan bezdirdi. Geçmiş olsun çok tüm mağdurlara :)
    O Lara kuzusu nasıl bi güzellik öyle Ülkercim yaa, öperim çok, maaşallah ona :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Esen' cim çok sağol. Babam bugün çıkmış hastaneden ama şeker dalgalanmaya devam ediyormuş, neden çıkarmışlar anlamadım ama dur bakalım zaman ne gösterecek. Sana da çok geçmiş olsun aman uğramasın bir daha gitsin en uzaklara ne virüsmüş gerçekten. Teşekkürler tekrar tekrar.

      Sil
  6. başınız sağolsun canım.. allah rahmet eylesin.. ölümün böyle ani oluşu daha bir sızlatıyor insanın içini..
    küçük laraya ben sanada çok geçmiş olsun.. bir daha uğramasın hastalık evinize inşallah..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler ayak izleri Sevgi, hiç bir ölüm kolay değil ama söylediğiniz gibi ani olunca daha da buruyor insanın içini. Amin diyorum canı gönülden

      Sil
  7. Allah rahmet eylesin anneanneye, geldi mi hersey üst uste gelir zaten. Yeniyila kötü bir baslangic olmus ama eminim geri kalan kısmı cok güzel olur. ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Nesrin Hanım, haklısınız hep ardı ardına gelir sıkıntılar bazen. Allah beterinden saklasın demekten başka çare yok. Sağolun güzel dilekleriniz için.

      Sil
  8. çok çok başınız sağolsun.
    dua ederken ona benim adıma da et lütfen.

    (aslında bişi haber vermeye gelmiştim. uygun zaman olmamış. ama sona ilerde bi bakıver bilokuma olur mu bişi için)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Deep, gördüm güzel gelişmeyi. Tebrikler tekrar tekrar devamını da getirirsin bence sen.

      Sil
    2. Rengim yeni yıla kötü bir giriş ama bundan sonrası için güzel olucak her şey. Çok, çok üzüldüm her kayıp çok üzer beni. Allah rahmet etsin Ananeye.
      Babanın şekerinin seyri çok üzücü geçmiş olsun :( Allah acil şifalar versin. Yaşadıklarını anlayabiliyorum lütfen bir şeye ihtiyacın olursa veya en azından konuşmak istersen ben her zaman yanındayım.

      Laram maşallah öyle güzel ki, ona ve sana da geçmişler olsun diyorum.
      Ben tam bir ay çektim bu hastalığı çok kötü bişey ya :( insanın ağrımadık kemiği kalmıyor.

      Sil
    3. Aslı'cım çok teşekkürler. Herşey insan için işte. Hayat böyle... Kayıplar vedalar sağlık sorunları... Hep Allah beterinden saklasin diye diye yaşıyoruz. Sağlıklı olalım da herseyin çözümü var bir şekilde. Sana da geçmiş olsun bu arada. Teşekkürler vakit ayırdığın için tekrar.

      Sil
  9. Allah rahmet eylesin. Sizlere de sağlıklı bol keyifli ve sımsıcak günler dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Dilek' cim. Hepimize inşallah. Öpüyorum seni.

      Sil
  10. susup kalıyor insan. beni hep susturur böylesi haberler.
    başlıktan yardım alayım
    hayat her zaman toz pembe değil.
    başın sağ olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler E sağolun. Evet hayat böyle...

      Sil
  11. ahh rengim !geç gördüm.hem çok üzldüm hem okurken telaşlandım.öncelikle anneanneye Rahmet diliyorum.nur içinde yatsın.babana ise çok geçmiş olsun aslında her birinize.umarım bu yazıyı yazdığım zamanlarda durumu daha da iyidir.şeker illet bir hastalık.bu yıl hem kızımda hem oğlumda şeker yüksek çıkıyor.ikiside ergen (atarlı tarafından) tatlı yemeseler meyve suyu içiyorlar vs.şimdilik kontrol altında.ama özellikle daha ilerki yaşlarda stresin şekeri feci, etkilediğini yakınlarımda gözlemledim.babanın bi kere stresten uzak olması lazım.evde iki barut fıçısı demişsin yaa..
    çok sıkıntılı ve zor günler atlatmışsınız ailece canım.dilerim su gibi akar gider ve 2014 ün son olumsuz zamanları olur sizin için.prensesimi çok öp.facede gördükçe dibim düşüyor.inşallah yolum düştüğünde kendinide görüp bir güzel mıncıklayacağım :))senide çok öpüyorum.sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de farketmemisim Dolunay'cim. Çok teşekkür ederim. Babam daha iyi şeker düzene girdi bir süredir şükür, onlar da normal hayatlarına döndüler.
      Şeker yetişkinlerde bile zor, değil ki ergenlerde gençlerde. Normale döner inşallah çocukların değerleri de.
      Tekrar teşekkürler tatlı arkadaşım. İnşallah görüşecegiz bu yaz. Ben de çok öperim.

      Sil
  12. Başınız sağ olsun,anneannenize rahmet diliyorum..Yeni yıla bayağı olumsuzluklarla girmişsiniz.Umarım bundan sonrası daha da iyi olur..Sevgiyle kalın..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim sevgili Noyumberry. İnşallah hepimiz için daha iyi olur bundan sonrası. Sağolun.

      Sil
  13. Simdi okudum..basiniz sağ olsun.. Ne kadar çok şeyi ardarda yasamissiniz rengimcim.. Size de gecmis olsun.. Zor anne ile çocugun ayni anda hasta olması.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Nar çiçeğim. Allah beterinden saklasın diyorum artık. Sağol...

      Sil

Diğer yazılardan

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...