Bir türlü anlatamadığım kreş seçimi ve bezsiz son durum

Darlandınız dimi kaka çiş muhabbetinden. Ama hayat böyle, yapacak bir şey yok. Ki benim kızımınkinin kimseye zararı yok. Yani bana biraz var zararı tamam ama asıl büyük yapanlar daha da büyüdüler gördünüz değil mi? Allah sonumuzu hayır etsin.

Lara' nın durumunda değişen çok bir şey yok. Anne çuvallamaya devam ediyor, Lara da durumu kullanmaya. Misal benim ona her kazada "tamam olabilir ama bir dahaki sefere tuvaleti kullanırsın" demem hataymış, ya da çok darlandığım bir gün "annecim ama sen yere yaptığında ben sürekli yer silmek zorunda kalıyorum ve o zaman da seninle oynamaya vaktim kalmıyor lütfen tuvalete yap tamam mı" demem de hataymış. Bırakmayı düşünmem (istemeye istemeye de olsa) külliyen hataymış. Tamam (her zaman yapamasam da ) ilgilenmiyor ve önemsemiyor görüntüm doğruymuş da (son iki gündür) arada sorup hatırlatmamam hataymış. Lara ismiyle müsemma, buluttan nem kapan, ifademi ben yüzüme düşürmeden, içimden okuyan bir hassas bebe olduğu için, beni ele geçirmiş de kullanmaktaymış meğer. Ben de durum biraz lehime dönsün de Lara da burnundan kıl aldırmadan, kendince geri adım atmış olmadan, sadece kullandığı tuvalet değişti diye artık tuvalete yapıyor moodunda gerçekten ve sadece tuvaleti kullanmaya başlasın diyerekten şu merdivenli rengarenk tuvaletlerden aldım.  Dün öğlen saatlerinde geldi. 14. gün yani. Pek beğendi bayıldı, aaaa diye indi indi çıktı. Ne değişti, sadece o gün öğleden sonra hep kullandı hatta yerli yersiz 10-15 kez filan kullandı in çık için ama bugün yine inatlaşma sevdasına 5 dışarı 3 içeri mağlubum sevgili okuyucu. Bir de Kafasına Edeni Bulmaya Çalışan Köstebeğin Hikayesi hatırına da olsa hala kakalar tuvalete gidemiyor bir türlü. Olsun çileyse çekerim kaderimse, de çekerim.

Misal Lara tuvalete değil de dışarı yaptığında tamamen doğal bir olaymış gibi ama ifadesiz ve duygusuz böyle mi tercih ettin demeliymişim. Valla çok zor o ifadesiz kısmı ama yaptım bugün. İfadesiz bir şekilde söyledim, hatta minimum tonlama ile, sonra da o zaman yıkanmak lazım deyip otomatik pilota bağlayıp görevimi yaptım. Lara da kafasını salladı sadece. Evet tercih etmiş. Çocuğa bunun kendi tercihi olduğunu belletmek adına böylesi doğruymuş. Ki Lara kontrol edemediğinden değil, pekala fiziksel olarak konuya hakim ama psikolojik olarak böylesini tercih eder halde artık eminim. Hayır hala antidepresan veya sakinleştirici kullanmıyorum çünkü bana enerji de lazım.

Neyse bunca şukelalığı nereden öğrendim diye çok merak ettiğini hissedebiliyorum. Bak ifadeni görmüyor olabilirim ama hala sabırla okuyan profilimin bakış açısını biraz tahmin edebilirim sanırsam. Ne de olsa Lara' nın annesiyim. Ben bugün Lara için seçtiğim kreşin sahibi ile konuştum kayıt evraklarını ve gerekli ıvır zıvırı öğrenmeye gittiğimde.

Büyük cümle ettim büyük havadis verdim değil mi? Sen sandın mı ki böylesi zorlu bir tuvalet iletişimsizliği esnasında bu kreş işi yatar veya ertelenir; hiç olur mu?

Kreşleri dolaşmış, seçmiş, yol haritasını çizmiş, ne zaman vira bismillah diyeceğine bile karar vermiş, yorgun ama savaşçı, stresli ama kararlı bir ana var karşında. Yahu arama boşuna,  benim işte.

Hiç bir iş kolay değil elbet, hele işin içinde acemilik varsa, hele de bir çocuk söz konusu ise. Kreş dediğin böyle derin, çok değişkenli, karışık ama öte yandan da doğal, hemen her çocuğun yaşadığı, hatalarıyla iyi yönleri ile bir kapalı kutu. Tıpkı çocuğun sadece annesinin yanındaki karakteri ile annesi olmadığı zamanki değişimi gibi.

Bahsettiğim konulara inanamıyorum bazen. Daha dün gibi Lara' nın doğumunu müjdeleyişim. Büyüdü de meme, emzik, bez derken sosyal çevrelere girer oldu hatta kreşe filan gidecek küçük anarşik. Sanırım asıl adaptasyon sürecine her konuda olduğu gibi burada da benim ihtiyacım var. Armut dibine düşer değil mi?

Bir süredir kreş arayışı içinde olduğumu yazıyorum. Pedagogla da görüştükten sonra bizim için doğru zaman olduğuna karar verdim. Bu süreçte üç tane kreş seçmiştim başlangıç için ama sonra sayıyı beşe çıkardım duyduğum isimlerle, önerilerle. Fakat yine kısmette üç kreş gezmek varmış çünkü 22 Temmuz Salı günü öğleden sonra üçüncü kreşi gezdim ve karar verdim. Ki bu kreş baştan beri listedeydi.

Gezdiğim hiç bir kreşe çamur atma niyetinde değilim, hepsi isim yapmış, iyi yerler elbet ama neden gezer gezmez bu kreşte karar kıldığımı bayıla bayıla anlatmak isterim, dilerim yanılmıyorumdur.

Bir kere sahibi pedagog ki işte ondan öğrendim yaptığım hataları. İlk ziyaretimizde iki saat kadar kalmıştık yanında, sonrasında dün de telefonda konuştuk tuvalet süreci ile ilgili ve bugün de; bana söylediklerine o kadar hak verdim ki.

İki temel kriterim vardı ya hani, pedagog destekli olsun ve öğretmeni ile iyi iletişim kurabileyim, kreşin sahibi pedagog ve akranım, kafa dengim ve arkadaşım olabilecek potansiyelde; ahkam kesmeden gözüme sokmadan incelikle ve nezaketle ben sordukça bilgiler aktarmaya başlayınca ilk artıyı aldı okul, sonrasında içerdeki sıcaklık, öğretmenler ile kreşin sahibi arasındaki iletişim, mutfağı, yemek salonu, rengarek minicik ahşap yatakları, özenle seçilmiş renkli mobilyaları ve ev sıcaklığındaki havası ile hatta yemek listesi ile cezbetti beni.

Bugün de iki saat kadar kaldık okulumuzda ve Lara ismini öğrendi okulun, sahibinin de ve ayrılırken bildiğin ağladı. Hayır eve gitmeyelim diye.

Haftaya pazartesi 18 Ağustos' ta başlıyoruz, şimdilik üç tam gün, sonrasına bakarız dedik, ne zaman ki Lara iyi vakit geçirdiğini düşünür ve her gün gitmek ister bana uyar. Sanırım uyar, yani umarım, bakıcaz işte. Neden erken başlıyoruz, malesef Lara sosyal koşullarımız gereği fazla izole büyüdüğü için ve yaşı gereği arkadaş (yani onca) rakiplerden çok hoşlanmadığı için biraz erken başlayıp, mekanı sahiplenip, öğretmenimizle güven bağı oluşturacağız. Ben de bir süre okulluyum yani.

Üstelik bez konusunda beni yüreklendiren ve siz başlayın hele biz burada daha kolay çözeriz o zaman diyen kreş sahibemiz, pedagogumuz haklı çıkarsa eğer; iki stres bir arada yaşanmaz, bez bırakılırken kreşe başlanmaz, yani çocuğun hayatında büyük değişiklikler yaratılmaz tezi bence çürümüş olacak. İnşallah çürür yoksa ömrüm çürüdü bez takmayacam diye.

Gönlüm diyor ki doğru seçim yaptın, o nedenle içim rahat, yine de dilerim yanılmıyorumdur. Bana şans dileyin hatta abartın bizim için dua edin.

Bir de siz kreş için ne tarz bir çanta kullanıyorsunuz konusunda beni aydınlatırsanız ben de sizin için dua ederim :)

Bu arada günün en önemli haberi, büyük kayıp; Robin Williams ki Ölü Ozanlar Derneği hala en sevdiğim filmlerdendir, August Rush, Patch Adams, Uyanış, Jumanji de öyle... Mekanı cennet olsun.