Yüz Güldüren Gelişmeler

İtiraf ediyorum: Biraz pimpirikli, biraz titiz, biraz da mükemmeliyetçi olduğum doğrudur. Ayrıca fazla hassas ve buluttan nem kapan bir tarafım da var, tamam. Kimi zaman işime yarasa da bu özellikler kimi zaman beni bunaltıyor belki etrafımdakileri de. Beni de böyle sevin ne diyeyim :)

Lara' nın kreş günlüğüne devam edelim, çok şükür olumlu gelişmelerle. Bu hafta başından beri Lara sanıyorum son öğretmenini de sevmeye başladığı için daha rahat ayrılıyor kapıda benden. Bu da benim eve daha huzurlu dönmem demek ve kafamın daha rahat olması.. Dolayısıyla benden yansıyan enerji de pozitif olunca Lara da daha iyi oluyor ve silsile olarak iyilik devam ediyor.

Salı günü öğretmeni, kreş sahibesi ve ben buluştuk okulda Lara' nın uyku saatinde. Uzun uzun konuştuk gelişmeleri, karşılıklı taleplerimizi; bu görüşmeleri aylık olarak tekrarlamaya karar verdik. Lara' nın sabahki ve akşamki tavırlarından zaten belliydi öğretmenini sevmeye ve alışmaya başladığı ama öğretmeninin ağzından da destekler sözler durmak beni mutlu etti. Evet yine ağlıyor ama kapıda kaçmaya çalışmıyor artık; öğretmeninin kucağına atlıyor Şeyda' lı günlerindeki gibi. Çok şükür.. Ayrıca okuldaki arkadaşlarını evde anlatmaya başlaması ve okuldan keyifle bahsetmesi de iyi gelişmeler. En samimi arkadaşları Ela ve Türkay' mış. En çok onlarla oynuyormuş. Öğretmenini paylaşmak istemiyormuş kimi zaman ama bu da benimsediğinin bir göstergesi ki bence bu aşamada kötü değil, hatta tam tersi. Etkinliklere katılmaya başlamış daha çok ve artık daha hareketliymiş sınıfta.

Evdeki muhtelif Winne' ler

Aslında bence bu süreci kolaylaştıran en önemli desteklerden biri de Winnie. Geçen hafta cuma gününden bu yana Winnie ile gidiyor okula. Bu Winnie Lara' nın odasında uzun zamandır dekor olarak duran bir ayıcık. Çok da oynamazdı aslında onunla ama cuma günü oyuncak günü olduğundan çantasına atıvermiştim, bizimki seçmek istemeyince hiç bir oyuncağını. O günden beri de Winnie hep çantaya konuyor sabahları ve okulda da dayanak oldu sanırım ona. Genelde kucağında. Ben de görüyorum izlediğim zamanlarda, öğretmeni de söylüyor. Hatta kimi zaman sadece Winnie ile oynuyor diye serzenişte bulundu öğretmeni. Ben de bu aşamada onun okula ve öğretmenine ısınmasını kolaylaştıracak her şeye izin verelim Winnie' yi sevelim kollayalım dedim. Bağımlılık geliştirebilir mi acaba dedi öğretmeni; hiç sanmıyorum dedim ben ne uğraştım o bebekken bir güven nesnesi edinsin diye ama olmadı. Sizi iyice benimsediğinde Winnie' yi unutacaktır, ki eve döndüğünde atıyor bir kenara ve hiç ilgilenmiyor zaten.

Bir de kafamdaki tüm soru işaretlerini dağıtmak için ilk başta kreşe başlamaya uygun mu halimiz diye danıştığım pedagoga gittim dün. Anlattım kafamda içimde ne varsa ve en kafamı kurcalayan soruyu da sordum tabi ki, başlamamız için doğru zaman olduğunu söylemiştiniz ama erken mi acaba yine de, çok mu uzun ayrı kalıyoruz Lara ile?

"Eğer okulda uzun süreler ağlıyor, yemiyor, uyumuyor ve okuldan mutsuz dönüyor deseydiniz evet erken olmuş, bir kaç ay evde kalın beraber, sonra tekrar deneyin derdim ama bu bahsettiğiniz gelişmeler son derece olumlu, devam etmenizde fayda var" dedi. "Hatta mutlaka devam edin çünkü annenin çocuğa çocuğun da anneye yapışması çok daha sağlıksız bu aşamada. Onun yaşıtları ile sosyalleşmeye ihtiyacı var ve bu konudaki gelişmelerinden de bahsediyorsunuz. Adaptasyon süreci 6 aya kadar uzayabilir kimi durumlarda ki sık öğretmen değişimi bu durumu körüklemiş, Lara' nın tepkileri son derece normal. Winnie de yanında olmaya devam etsin bir süre, hiç bir sakıncası yok. Destekleyin, teşvik edin, yüreklendirin ve ayrı vakit geçirmeye devam edin. Hatta evde de sürekli onun istekleri olmasın. Sizin de ayrı bir birey olduğunuzu, taleplerinizin önemli olduğunu öğrensin. Seçim şansı tanıyın belirli çerçeve dahilinde ama tüm kararları da onunla almayın. Mesela bir oyun alanına veya parka gitmeyi planladınız iki seçenek sunun şuraya mı buraya mı şeklinde. Bu aşamada sizden aldığı sevgi ve güven kadar 'ayrışma' yı da yaşaması ve öğrenmesi lazım yoksa ilerde sürekli ilgi ve onay bekleyen bir birey olur ki daha çok yıpranır o zaman. Zamanında ve sağlıklı ayrışamamış bireyler yetişkinlikte hemen her durumla başetmekte zorlanır, mutsuzluğa daha yatkın olur. "dedi ki bence de çok önemli bu konu.

Mutluluğun anahtarı bir yerde hatta. Kendi kendine yetebilen, duygusal olarak tamamlanmış, başka birilerine mutlak ihtiyacı olmadan, sürekli onaylanma ve desteklenme ihtiyacı duymadan, bağımsız ve özgür ruhlu bir birey olması ve buna bağlı sağlıklı ilişkiler kurabilmesi her anlamda.

Doğru yolda olduğumu hissediyordum ama yine de işin uzmanından bu konuda olumlu yanıtlar almak içimi rahatlattı çokça.

Bu arada bu elbiseyi de ben yaptım :) Eski bir hamilelik kazağımdan. Kolları tayt oldu Lara' ya yine. Kalıp da Lara' nın eski bir elbisesi. Kol, etek ve yaka uçları coton dantel ve keçeden çiçek. Güzel olmuş değil mi :))

Daha pozitif ve güzel gelişmelerle dolu yazılar yazayım artık inşallah. Kreş bal, Lara mis ben de tam istediğim gibi bir iş buldum diyeyim misal.

Sevgiler, güzellikler hepimize.