Sakin olun herşey kontrol altında...

Bir "Allah' ım hayat ne kadar zor benden de adam olur mu ki" yazısı üzerine, "neden, neyim varmış ki benim, fevkalade pozitif şeker gibi de insanım, ayrıca o kadar kusur kadı kızında da olur" yazısı iyi gider dedim geldim. 

Bu demek değildir ki beni ciddiye almayın, eserliyim gelir giderler bana (olabilir aslında kim öyle değil ki) ama anlarsınız işte uykusuzluk, yorgunluk, sorumluluklar, bilen bilir fazla vicdan sahibi bir insanda bu şekil tezahür edebiliyor. Yoksa tanıyıp tanıyabileceğiniz en pozitif ve matrak insan olmaya adayım ki ben (adayım dedim uzatmayalım). 

Bakın bu yazı bile fazla sorumluluk sahibi birinin yazısı aslında. Hani geçen yazımda benim için fazlasıyla endişelenen arkadaşlarımı da ferahlatmak isteyen, iyiyim yahu diyen, imajımı da temizleyemeyi hedefleyen :)

Lara bir yaşı devirdi sağlıkla çok şükür. Doğumgünü telaşı, misafirler, doktor kontrolü, aşılar filan derken; kızamık aşısı üzerine ateş ve hafif döküntüler yaşayıp bir yandan da alttaki iki dişi dışında hangimiz daha önce patlasak diyen üst 4 dişin sıkıntısı eklenince hayatımıza; uykusuz da kalıp azıcık gerildim, o. Ama durumu teşhis ettim, ifade ettim, döküldüm toparlandım. Bu sabah 5. dişi de gördüm daha ne isterim, darısı daha az acılı diğer dişlere inşallah maşallah :)

Hatta iki gündür Lara' nın gündüz uykuları boyunca parça pinçik bir film bile izledim, olsun onu da yapamayanlar var. 

1 yaş kontrolünde doktrorumuzu değiştirdiğimizden bahsettim mi, 

benden çok eşimle muhatap olan (bu hanımla senin işin zor valla şeklinde)

sürekli şaka yapıyormuş gibi bir tavırla konuşan (gıda alerjisini sorduğumda misal sen görme onu zaten diyebilen),

orada paramızla değil de kendisinin inisiyatifi ile lütfettiği için bulunduğumuzu hissettiren (gıcığım ya zaten), 

nadiren de olsa aradığımda çok zor ulaşılan doktorumuzu terkettik ve aynı hastanede yan odadaki doktora geçtik. Şimdilik sıkıntı yok. Doktorluk zor zanaat tamam da söz konusu çocuk olunca biraz daha fazla titizleniyor insan. Doğru doktor demek haddim değil ama aynı dili konuşmak önemli. Bu konuda hassasım. 

Bir de şu okunacak kitaplarımı eritebilsem yavaş yavaş... Yatağımın başucunda bir yılı doldurmuş kitaplar bile var artık. Tamam gelip gidenler de oldu ama... 

Sayabildiniz mi 15 kadar varlar... 

 Her gece iki satır okuyup uyuyakaldığımdan bir süre daha böyle kalabalık takılacaklar anlaşılan. Sağdaki üçlü şu an okunanlar. Soldakiler de sıradakiler işte.

Bunlar da yıllanmış umutsuzluğa kapılmak üzere olanlar. Şu Eva Demski' yi ne hevesle almıştım oysa. Şimdinin gücü, Osho ve Şemspare için çok şans tanımıyorum bu ara ki zaten Osho okuyabilmişliğim görülmemiştir, çok havada geliyor söylemleri bana(bu kitap neden burada, çünkü hediye ve tavsiye bir şans daha verilecek kendisine bu anlamda), Şemspare Elif Şafak' ın denemeleri biliyorsunuz ki bu tarz okumayı sevmiyorum(yazara bayılmama rağmen), çıkar çıkmaz almıştım hiç sorgulamadan ama okuyamadım kaldı böyle olunca, Şimdi' nin gücü de çok sevdiğim bir arkadaşımdan geldi okumam için bir kaç sayfa çevirdim tıkandı kaldı altta... 

O zaman kaldır kitaplığa demeyin gözümün önünde elimin altında olsunlar, belki eser de aniden okumak isterim filan. 

Ben iyiyim herşey yolunda, şimdi iki satır okuyup sızmaya gidiyorum. Cuma gecesi olduğunun farkındayım evet ama Lara farkında değil veya umurunda değil, onun mesaisi 6:30 gibi başlıyor hemen her sabah.

Bu arada her şeye rağmen yeni üretimler kapıda ve paylaşmak için sabırsızlanıyorum. Ciddiyim...